[Khaziu]

Dzięki za piękny wiersz Smith. Pomogłeś mi znieść myśl o samobójstwie. Dziękuje.
Twój pierwszy wiersz też fajny. Tylko jakoś trudno sie go czyta. Ogółem jest super. Oby tak dalej.

[smith]

Wrzucam kolejny wiersz, ten również nie jest ambitny, ale prosto z serca.

Pożegnanie

Dziękuję za uśmiech,
który smutki wszystkie rozganiał.
Dziękuję za miłość,
która w dni słabości uskrzydlała.
Dziękuję za obecność,
która tyle radości sprawiała.

W sercu na zawsze zapamiętana zostaniesz,
przez chwile szczęśliwe,
przez chwile łamiące bariery
W sercu na zawsze zapamiętana zostaniesz,
dzięki miłości podtrzymywana
uczuciem, co żar tak często we mnie rozpalałaś.

[smith]

Witam.
Wrzucę kolejny, choć wiem, że nie będzie miał odzewu. To jedziemy:

Stoję sam tu pośrodku  zakrzywionej rzeczywistości
Sam łapiąc na oślep
Coś co już dawno przez palce się przelało
Coś co nigdy nie wróci

Wciąż i wciąż
Pod prąd na przeciw ludzkości
A tak niewiele pozostało
Tych minut chwil dni lat
Które niosą miano wartości

Wciąż i wciąż
Do przodu pcha, głupie życie
Na złamanie karku gna
A gdzie miejsce na moment
W którym padnie pytanie:
Co dalej, gdzie i jak?

Wciąż tworzy możliwości
Jednak raz, raz jeden
To ja te możliwości chcę tworzyć
I w przód nimi pchać
Marzenia te marzenia
 Które nie mają w niej racji bytu
Nie mogą się zdarzyć
Nie mogą istnieć
By raz stać w pełnym szczęściu
I patrząc w lustro po upływie lat
Powiedzieć jedno:
Warto

[Cebulak]

Przepiękny wiersz, nie znam się może na poezji, ale ten utwór jest bardzo refleksyjny i bardzo też oddaje moje Ja. Jakbym słyszał swoje myśli, przepiękne cudo. Pokłony dla twej osoby

[smith]

Dziękuję bardzo A jednak ktoś odpowiedział

[Andre94nt]

Wiersz fajny, refleksyjny. Przez swój "refren" mógłby nawet nadawać się na tekst do jakiejś gotyckiej piosenki

W skali szkolnej 4/6

[Sylu]

"Fajny", hmm jak ja uwielbiam to słowo. Najlepiej go użyć, gdy nie umiemy precyzyjniej się wyrazić.

Ja tu nic przypominającego refren nie widzę, nawet gdy napiszemy to w cudzysłowie.

Ja się za bardzo na mowie wiązanej nie znam, ale spróbuję wyrazić opinię.
Wiersz daje wiele do myślenia. Nie ma przesytu metafor, stąd też jest dość łatwy w odbiorze, ale przesłanie jest bardzo dobre. Jest też trochę anafor. W dwóch pierwszych wersach dałoby się ją zrobić po dodaniu na początku drugiego wersu wyrazu "stoję".
Reszta opinii, to byłoby powtórzenie słów Hadriana, więc daruję sobie.