ZEHIR
Jako syn Arcymaga Cyrusa, władcy Srebrnych Miast, Zehir miał od początku wyjątkowo łatwe i wygodne życie. Ciesząc się beztroską, spędzał większość czasu na nauce oraz płataniu figli swojemu mentorowi, Narxesowi. Od najmłodszych lat wykazywał się niezwykłą inteligencją, zdolnością szybkiego przyswajania wiedzy oraz humorem. To wspaniale monotonne życie przerwał wybuch wojny Królowej Izabeli. Ojciec Zehira, wbrew jego oburzeniu, nie wywiązał sę ze swoich sojuszniczych obowiązków wobec Imperium Gryfów, co w połączeniu z innymi czynnikami spowodowało śmierć króla Nikolaja. Niedługo później przybył wielki wróg Cyrusa, nekromanta Markal, który doprowadził do wojny nieumarłych oraz ludzi Imperium ze Srebrnymi Miastami. Jej przełomem był pojedynek Markala z ojcem Zehira. Pierwszy arcymag zginął i Władca Śmierci zaczął zamieniać siedziby magów w nekropolie. Najazd nieumarłych na Irollan, ożywienie Imperatora Nikolaja oraz śmierć ojca, spowodowały, że Zehir dorósł, dojrzał i postanowił aktywnie włączyć się w wojnę. Wypędził ożywieńców ze Srebrnych Miast, uwolnił Godryka oraz zawarł sojusz z elfem Findanem. Rozpoczęła się otwarta wojna z Markalem, który długo prowadził defensywę, wykorzystując swoje nekromanckie sztuczki. Po unicestwieniu Władcy Śmierci, alianci musieli rozwiązać problem królowej Izabeli. Młoda władczyni zgodnie z proroctwem miała stać się matką Mrocznego Mesjasza. Sojusznicy wiedzieli, że muszą temu zapobiec. Tuż przed walką z wrogo nastawioną Izabelą, pojawiły się Mroczne Elfy na czele z Raelagiem i Shadyą. Wspólnymi siłami pokonali armię królowej i pojmali ją. Podczas odprawiania rytuału, którego głównym prekursorem był Zehir, Shadya okazała swoją prawdziwą tożsamość. Przemieniła się w Sukkubusa Biarę i porwała Izabelę do Sheogh. Czterech herosów, wykorzystując Serce Gryfa i zdolności Zehira ruszyło do krainy demonów, by ratować królową. Doszło do kilku ciężkich bitew, które zakończyły się sukcesem sił dobra. Niestety, Mroczny Mesjasz się narodził, a Izabela była w złym stanie psychicznym.
Jakiś czas później, kiedy Biara podszyła się pod Izabelę i wprowadziła zamęt w Imperium, Grimheim oraz Ygg-Chall, Zehir próbował wskrzesić Cyrusa. Wykorzystał do tego Pierścień Nieskruszonych, ale okazało się, ze przywrócił do życia Markala. Po ciężkim pojedynku pokonał Władcę Śmierci. Później musiał borykać się z nowymi problemami w Srebrnych Miastach, Pojawili się bowiem heretycy, którym przewodził lord Orlando. Zehir nie wypowiedział im wojny, ale zdawał sobie sprawę, że demony ponownie rosną w siłę. Po otrzymaniu listu od ambasadora Imperium i rozmowie z orkami, młody arcymag zrozumiał, iż coś złego dzieje się z Izabelą. Postanowił to sprawdzić i udał się do Raelaga. Okazało się jednak, że czarnoksiężnik opuścił Ygg-Chall i w jego imieniu rządzi kapłanka Ylaya. Zehir pomógł jej walczyć z klanem Blizny Duszy. Dowiedział się od czarodziejki wieści o śmierci rycerza Godryka, fałszywej tożsamości Izabeli i o Freydzie. Arcymag postanowił odnaleźć córkę Godryka i w tym celu udał się do Imperium Gryfów. Czekała tam na niego armia fanatyków, którzy podczas walki z czarodziejem zrozumieli, że cała ich armia sterowana jest przez demony. Postanwoili przyłączyć się do przybysza, który niedługo potem odnalazł Łzę Ashy i odprawił rytuał zrywający iluzję diabłów. Spotkał też się z Freydą i rycerzem Duncanem. Dowiedzał się od nich o problemach krasnoludach w Grimheim. Udał się do Kamiennych Auli, by pomóc przyjacielowi Duncana, Wulfstana. Zabił jego brata, Rolfa oraz przyzwał Arkatha, smoczego boga krasnali. Smok mianował Wulfstana królem i nakazł mu ruszyć razem z Zehirem do Imperium i pokonać Biarę. Doszło do ostatecznej bitwy, w której udział wzięły połączone siły orków, elfów, ludzi oraz krasnali. Władczyni demonów została pokonana, Izabela odzyskała tron, który przekazała Freydzie. Zehir już drugi raz uratował świat przed złem.