| Zoltan | ||
|---|---|---|
 |
Zoltan jest jednym z wielu dowódców nieumarłych, którzy postrzegają magów jako prawdziwych wrogów. Aby lepiej ich poznać, Zoltan dogłębnie studiował tajniki magii w Srebrnych Miastach. W wyniku tych doświadczeą jest w stanie połączyć czary nekromanckie z magią, by uzyskać ciekawy efekt: gdy jakiś czar zostanie raz użyty, traci moc i nie może być wykorzystywany ponownie, póki Zoltan jest w pobliżu. | |
| Markal | ||
|---|---|---|
 |
Zagorzały uczeń pochłaniający wiedzę, jaką oferuje nekromancja, Markal wzniósł się na nieosiągalne dla innych żyjących wyżyny sztuki wskrzeszania. Niegdyś nadworny astrolog i ulubiony doradca królowej Fiony z Imperium Gryfów, Markal zorganizował potężną (lecz tajną) bazę wypadową kultystów na terenach Świętego Imperium. Przywódcy religijni Kościoła Światła zaniepokoili się jednak szybko jego działalnością i stali się podejrzliwi. Gdy królowa Fiona zmarła, jej protegowanego wygnano w odległe zakątki Imperium. Zorientowawszy się, że po otrzymaniu Pocałunku Pajęczej Bogini nie może już swobodnie przemieszczać się po krainach ludzi, Markal zdecydował się szerzyć ideologię Heresha poprzez środki dyplomatyczne oraz, rzecz jasna, bezpośredniego przymusu. | |
| Raven | ||
|---|---|---|
 |
Przeżywszy wojny, które rozdzieliły drogi nekromantów i magów ze Srebrnych Miast (kiedyś te klasy były dla siebie braćmi), Raven widziała na własne oczy spustoszenie, jakie magia może poczynić w szeregach nieumarłych. Poświęciła się więc badaniom nad sposobami osłabiania mocy wrogich magów. Raven potrafi sprawić, że ich ataki są słabsze, a czas trwania czarów krótszy. | |
| Kaspar | ||
|---|---|---|
 |
Kaspar był znanym lekarzem i uzdrowicielem, mogącym leczyć nawet najbardziej straszliwe rany. Wnikając coraz głębiej i głębiej w sekrety życia i śmierci, Kaspar przeprowadził szczególnie ryzykowny eksperyment, który niestety wymknął się spod kontroli... i spowodował, że sam Kaspar przeniósł się do królestwa umarłych. Mimo iż w tej chwili dowodzi armią nieumarłych, jego wiedza z dziedziny anatomii i leczenia ran nadal pozostaje niedościgniona. | |
| Naadir | ||
|---|---|---|
 |
Naadir gardzi cielesnością bardziej niż inni nekromanci. Dla niego doskonałość może objawić się tylko w obnażonej duszy, odartej ze wszystkich cielesnych nieczystości. Na polu walki jego niezwykła znajomość świata duchowego pozwala mu na "łapanie" dusz przeciwników i używanie ich w roli posiłków dla własnych oddziałów. | |
| Deirdre | ||
|---|---|---|
 |
Deirdre była nadgorliwym Inkwizytorem w Kościele Światła Imperium Gryfów. Spędziła wiele lat ścigając kultystów demonów w Wolnych Miastach na wschodnich rubieżach Imperium, często "oczyszczając" je zarówno z kultystów, jak i niewinnych ludzi. Przez jej moralne niepokoje, w krainach tych zaczęła szerzyć się korupcja, aż w końcu Deirdre wpadła w ręce nieprzyjaciół, którzy torturami zamęczyli ją na śmierć. Jej niespokojna dusza schwytana została przez nekromantów, którzy bardzo zazdrościli jej umiejętności wyciągania informacji z ludzi. Tak Deirdre dołączyła do ich własnej krucjaty. Można chyba śmiało rzec, że żadna istota, żywa czy nieumarła, nie wie o krzykach więcej od Deirdre. | |
| Vladimir | ||
|---|---|---|
 |
Vladimir twierdzi, że poza nielicznymi wyjątkami, oddziały nieumarłych zawsze zostaną przechytrzone lub wymanewrowane przez armię żywych. W związku z tym woli atakować dużymi siłami, nie bawiąc się w planowanie czy skomplikowaną taktykę. Jego specjalnością jest wskrzeszanie hord bezmyślnych nieumarłych, którzy są w stanie zalać wroga i zmiażdżyć go samą przewagą liczbową. | |
| Orson | ||
|---|---|---|
 |
Pozbawiony przez naturę charyzmy i autorytetu, Orson szybko odkrył, że nie potrafi dowodzić jednostkami, które wykazują się niezależnością myślenia. Aby uniknąć sytuacji, w której jego rozkazy byłyby kwestionowane lub ignorowane, Orson spędził lata na doskonaleniu sposobu tworzenia oddziałów zombie. "Wszystko, co powyżej szyi, jest zbędne", zwykł mawiać ten nieumarły generał. | |
| Lukrecja | ||
|---|---|---|
 |
Uwiedziona i przekonana do nekromanckich ideałów przez samego Sandro, ta była księżniczka wykazała się żądzą krwi i władzy. Jeszcze za życia Lukrecja była utalentowaną kurtyzaną, lecz dopiero długowieczność wampira pozwoliła jej doprowadzić do perfekcji sztukę uwodzenia, wbijania noża w plecy i politykowania. Talenty te wyniosły ją do rangi Księżniczki Nieumarłych. Lukrecja jest duchową i (nie)moralną przywódczynią wampirów, z których każdy marzy o powtórzeniu jej ekscesów. | |
| Arantir | ||
|---|---|---|
 |
Lordowie Heresh są zimni, ponurzy i z fanatyzmem oddają cześć pajęczemu aspektowi Ashy. Starają się wspiąć na najwyższe szczyty nie za pomocą swoich umiejętności, a dzięki swojej ślepej wierze w pajęczą bogini. Arantir jako najpotężniejszy nekromanta stał się potęgą wśród nieumarłych, jak i żywych. Jednak pomimo jego głębokiej czci i oddaniu woli Ashy, Arantir jest straszliwym dowódcą. | |
| Giovanni | ||
|---|---|---|
 |
Giovanni był tylko pomniejszym lordem Księstwa Byka, ale też nie mógł liczyć na wyższą rangę ze strony wyżej stojących. Zmienił swój byt idąc w ślady swojej siostry Lukrecji i stał się nekromantą. Teraz jako potężny wampirzy lord sprawuje kontrolę nad regionem graniczącym z Imperium Gryfa. | |
| Ornella | ||
|---|---|---|
 |
Jako czarująca i zmysłowa księżna Imperium Gryfa, Ornella dużo swojego czasu spędzała na poznawaniu tajników nekromancji, co zakończyło się błyskawicznym skutkiem. Teraz jako nekromantka, chcąc zdobyć przychylność Arantira musi udowodnić swoją wartość walcząć u boku nieumarłego władcy z demonicznym legionem i przy okazji odkrywać swoje czarnomagiczne umiejętności. | |
| Nicolai | ||
|---|---|---|
 |
Na wskutek przywrócenia jego duszy przez Markala, Nicolai stał się wampirem żądnym krwi, zemsty i zniszczenia. | |