[Joker]

Poemat o Dzikusach
Tom IX




Tajemniczy Las to dżungla wielka,
Niewiele osób o jej istnieniu w ogóle pamięta.
Żyje tam pewne plemie,
Plemie co mieszkać w lesie umie.
Jego członkowie to dzikusy - zbóje,
Na ich czele stoi wódz,
Nie straszny mu żaden żar czy mróz.
Jest wojownikiem starym,
Ale skończył w wiosce pomywając gary.
Po nim największą władze ma szaman,
Starszy człowiek, który zawsze wie o co kaman,
Choć czarować nie potrafi,
Zawsze na jakiś łud szczęścia trafi.
Za nimi w kolejce na obiad stoją wojownicy,
(Tak ich nazwałem, ale to są nadal Dzicy):
Wyrwichrust zawsze zbiera rzeczy na podpałkę,
Pewnego razu z wykałaczki wystrugał sobie pałkę.
Chwastołap często pomaga szamanowi,
Bo wie jak się pewne rzeczy robi.
Drapimuch przyżądza obiady dla rodaków,
Ale wcale im nie mówi, że robi je z robaków.
Są jeszcze inni,
Ale widnieć tu nie powinni.
Po wojownikach w hierarchii znajdują się przeciętni inaczej,
Niektórzy sprzątają wioskę, inni trzymają straże:
Miotłochwyt, zamiatanie to jego fetysz,
Bo lubi się śmieciami kaleczyć.
Pani od Dzieci... Wiecie chyba za co odpowiada,
By w wiosce nikomu nie zabrakło sąsiada.
Dziwniejmowa,
To naprawdę dziwna osoba.
Nikt nic o nim nie wie,
Czasami godzinami przesiaduje na dzrzewie,
Od czasu do czasu się po czymś podrapie,
A w nocy najgłośniej ze wszystkich chrapie.
I tu cała historia się zapętla,
Bo kto o takich dzikusach by pamiętał?



Morału by nie było,
Gdyby nie pomogło wino:
Bowiem gdy ludzie żyją razem,
Hierarchia sama przychodzi z czasem.
Może to i dobrze, a może i nie,
Zazwyczaj człowiek, co robić sam najlepiej wie!

[mateo]

nawet nawet...ale były lepsze

[Aurik]

No racja, były lepsze...ale i tak dobre!