[Hirow]

Imię: Hirow   
Nazwisko: (zamiast nazwiska) Zwiastun Mroku
Płeć: M
Wiek: wygląda na 18 lat, ale pozory mylą
Rasa: Człowiek
Klasa: Wojownik
Wygląd: 183 cm wzrostu, średnie długości włosy koloru błękitnego z dwoma srebrnymi paskami wzdłuż głowy w okolicy uszu (tak z 5 cm nad nimi), symetryczna, pogodna i przyjazna twarz, lewe oko niebieskie, prawe zielone(wyjaśnię w biografii), lekko opalony kolor skóry, dobrze zbudowany (ale nie paker), nad lewym okiem znajduje się mały pentagram. Wzdłuż lewego oka, pod pentagramem ma długą, podłużną blizna.
Ubiór: Długi, biało(z wierzchu), czerwony, z namalowanym czarnym lisem o 9 ogonach (znajdującym się na plecach) płaszcz Szakala umożliwiający pewną niewidzialność ale tylko gdy w okolicy znajduje się naturalny teren( drzewa, ziemia, woda), Szklany pas dający +2 do zwinności, zielono-brązowe spodnie, Mroczne buty dzięki którym może poruszać się z dożom szybkością na lądzie.
Ekwipunek: Dwa samurajskie miecze: Pocałunek Węża (zatrute ostrze paraliżujące wrogów nawet odpornych na ten rodzaj ataku) i Boski Uśmiech ( broń pozwalająca uwolnić dusze tych którzy zostali zmienieni w nieumarłych) 150 sztuk złota.
Charakter: Odważny, miły, zawsze pomocny, jeżeli sytuacja tego wymaga to nie zawaha się poświecić własnego zdrowia a nawet życia w obronie przyjaciół, lubi prace w grupie ale gdy uważa że jakaś misja jest zbyt niebezpieczna to woli wykonać ją sam, nie narażając innych. Uważa że nikt nie powinien nękać zmarłych, dlatego właśnie stara się uwolnić jak najwięcej ciemiężonych dusz. Zawsze można na niego liczyć.
Biografia: Hirow kiedy był dzieckiem, stracił swą rodzinę w wojnie toczonej pomiędzy Czarnym Legionem a Wilczarzami, jego matka, Khala Adin( to jej panieńskie nazwisko)  była niezwykle utalentowaną kapłanką, a ojciec, Atrias nazywany Blaskiem Nadziei był  najmężniejszym wojownikiem jakiego świat widział. Zostali zabici w wyniku zdrady swego najbardziej zaufanego towarzysza broni, nekromanty Arteniusa Mrocznego. Artenius po wykonanej misji, powrócił do domu Hirowa i  skłamał  mówiąc mu że jego rodzice zgineli z rąk Czarnego Legionu, po tym wszystkim zabrał go do siebie i wychował jak syna i nauczył wszystkiego czego potrzebował aby zostać nekromantą. Kiedy Hirow miał 15 lat w wyniku wydatku podczas tworzenia swojego pierwszego szkieletu – sługi w jakiś sposób wnikną we wspomnienia Arteniusa i odkrył prawdę o losie swoich rodziców, po tym wszystkim w szale jaki go ogarną zabił swego mistrza i zniszczył jego dom. Zrozpaczony faktem zdrady Arteniusa, Hirow szukał sposobu na wskrzeszenie rodziców, lecz nie był jeszcze na tyle silny aby tego dokonać i właśnie wtedy ukazał mu się przykuca Czarnego Legionu, Milenijny Earl i obiecał przywrócić jednego z rodziców, ale Hirow musi mu w tym pomóc i ras jeszcze wypowiedzieć imię zmarłego, Hirow zgodził się na ten warunek i zawołał ,, Ojcze! Ariasie! Wróć do mnie!” … i pod postacią czarnego szkieletu, ukazał się jego ojciec, zapłakany  Hirow rzucił się mu na szuje ale ten go odtrącił i powiedział ,,Jak… JAK MOGŁEŚ ZAMIENIĆ MNIE W AKUME (akuma to demon całkowicie posłuszny Mlejninemu Erlowi. Akumy powstają gdy ktoś bardzo tęskni za ukochaną osobą i pragnie za wszelką cenę ją odzyskać, wtedy zjawia się Milenijny i obiecuje wskrzesić daną osobę )!!...PRZEKLINAM CIĘ HIROW! PRZEKLINAM CIĘ!!” i zaatakował Hirow, tnąc go po twarzy w wyniku czego nad lewym okiem powstał pentagram a samo oko przybrało kolor niebieski. Earl kazał swej nowej Aumie zabić swego stwurce i przejąć jego ciało, gdy ta już miała zadać ostateczny cios ciało Hirowa rozbłysło błękitnym światłem i zabiło Akume. Kiedy Hirow się obudził był sam. Pogrążony w smutku, błąkał się po świecie i prawdopodobnie zginąłby gdyby nie znalazł go Paladyn imieniem Cross. Cross zaciekawiony klątwom ciążącą na Hirowie (pentagramy na czole), przygarnął go, wyszkolił i nauczył wszystkiego o Akumach oraz wyjaśnił czym tak naprawdę one są , kim jest Earl i pomógł poznać klątwie która na nim ciążyła. Klątwa ta pozwalała Hirowowi widzieć dusze Akum i pomagać im uwolnić się spod rozkazów Erla, nauczył go także jak aktywować owe oko które stawało się w tedy całe błękitne, źrenica znikał a z oka wydobywał się lekki blask.Od tamtego wydarzenia minęły 3 lata, a Hirow w tym czasie wiele podróżował (dlatego jego ekwipunek test taki nietypowy), stoczył już wiele walk z aumami (i nie tylko).Postawił sobie jeden cel: uwolnić świat od Milenijnego Erla i pomóc wszystkim ciemiężonym przez niego duszom, właśnie to doprowadziło go aż do Artri.
Cechy:
Siła: 8(+1 od klasy)
Zręczność: 9(+2 od klasy)
Wytrzymałość: 5
Percepcja: 5
Mądrość: 5
Charyzma: 5
Zwinność: 9(+2 od klasy)
Umiejętności:
Lekkie uzbrojenie: 6(+1 od klasy)
Broń drzewcowa: 2
Czarna magia: 2

Lvl - 3

Po wielu trudach i cierpieniach zmian, wreszcie akceptuję- kluseczka

[Niedziel]

Nazwa- Eliandar Feiz
Płeć- M
Wiek- 30 lat
Rasa- Mroczny elf
Klasa- Elementalista
Wygląd- Szczupły, szara cera,175 cm wzrostu, włosy długie i szare, oczy nieco czerwone. Rana na lewym policzku
Ubiór- Szara szata z kapturem, czerwone spodnie, czarne buty, czarne nagolenniki na nogach sięgające do kolan.
Ekwipunek- sztylet, niewielkie berło, krótki miecz sakwa ze 50 monetami.
Charakter- Zawsze ostrożny, ma na uwadze każdą podejrzaną rzecz. Czasami lubi żartować. Bardzo wybuchowy.
Biografia- Rodzice Eliandara od momentu jego narodzin bardzo dbali o jego trening na wojownika. Jego rodzina słynęła ze swych silnych prześladowców. Ale Eliandar nie chciał być wojownikiem, kiedy miał pięć lat uciekł z domu i zamieszkał w niewielkiej jaskini. Do 30 roku życia trenował swe umiejętności magiczne w dziedzinie magii żywiołów. Jego trening zakłócił poważny wypadek, trafiła w niego jego własna kula ognia. Poparzony uciekł do najbliższego miasta, była to Artria. Tutejsi magowie uleczyli go z jego poparzeń, od tej chwili postanowił już na zawsze pozostać w Artri.

Cechy-

Siła +8
Zręczność +8
Inteligencja +8
Charyzma +4
Kondycja +5
Wytrzymałość +6
Percepcja +6
Mądrość +7
Zwinność +7

Umiejętności
Czarna Magia +2
Magia Żywiołów +3
Ukrywanie się +2
Lekkie uzbrojenie +2


Wreszcie zaakceptowana. Gratuluję cierpliwości- kluseczka
Lvl 2

[Marolo]

Nazwa- Brivion
Płeć- M
Wiek- 27 lat
Rasa- elf
Klasa- Strzelec

Wygląd- Brivion ma 224cm wzrostu. Ma on długie, białe, włosy. Ma duże, błękitne oczy i lekko opaloną cerę, tatuaż tygrysa, który nosi na lewym ramieniu, był odznaką wielkiego wojownika w swojej wiosce. Wygląda on tak: http://tn3-2.deviantart.com/fs21/300W/f/2007/233/6/4/BHMC_7_by_heise.jpg
Tyle że bez miecza.

Ubiór- Nosi on na sobie biało-szarą szatę i czarne, lekkie i wygodne buty.

Ekwipunek- Krótki łuk,którym się świetnie posługuje oraz scyzoryk(sztylet), którego używa w starciu. Kolczuga pod szatą, aby chroniła go przed słabymi uderzeniami wroga. Sakwa z 50 monetami(złotem).

Charakter- Dowcipny, odważny i otwarty na wszystkich. Brivion, jest wiecznie czujny. Nie ukryje, że także potrafi (nie najgorzej) poderwać dziewczynę.

Biografia- Łowca, zbierał pożywienie małej wiosce w której mieszkał. Pewnego razu, kiedy wrócił z polowania, zastał swoją wioskę w płomieniach. Uciekł do Artrii. Jego celem jest zostać jednym z największych łuczników i dowiedzieć się, kto zniszczył jego wioskę...

Cechy:
Siła 6
Zręczność 6
Inteligencja 6
Charyzma 5
Kondycja 5
Wytrzymałość 4
Percepcja 7
Mądrość 5
Zwinność 7
Umiejętności:
1 do walki lekkim uzbrojeniem
4 do strzelectwa
1 do walki bronią drzewcową
1 do zielarstwo
1 do magii żywiołów

- Jak już pisałem umiejętności ras nie są brane. Cechy tak, umiejętności nie. historia trochę oklepana - ktoś tam zniszczył całe życie Hiroła, a ten będzie się mścił. A w grze i tak wyjdzie że jakiś ork będzie twoim kumplem. Rysy charakteru też opisane półsłówkami. No ale cóż to nie moja brożka ja oceniam poprawność gramatyczną, a ta po kilku poprawkach jest dobra.
P.S: Każdy MG będzie używał innego koloru, mój jest czerwony.

No, trudno. Mimo krótkości muszę zaakceptować. Kluseczka

Dopiero zauważyłem - strzelectwo i walka bronią dystansową to to samo xD  //Ptak

Ok, ale kto jest moim MG??
Lvl 2

[Crushyna]

Imię: Zyndram
Płeć: Mężczyzna
Wiek: 42
Rasa: Człowiek
Klasa: Kapłan
Wygląd: --------------------------------------------------------------------------------------
Mężczyzna średniego wzrostu dość barczysty. Cera ziemista. Oczy szare.      Włosy ciemny wyblakły brąz. Długa i szeroka na 3 palce blizna idąca od środka czoła przez lewe oko do lewego ucha.
Ubiór:----------------------------------------------------------------------------------------
Czarny wyblakły od słońca płaszcz z kapturem i szerokimi rękawami nażuconyna ramiona. Pod spodem lekko podrdzewiała koszulka kolcza z dziurą po przebiciu na lewym boku, na niej kaftan. spodnie proste szare z mocnego materiału. Buty podróżne za łydkę wykonane z miękkiej skóry lecz mocno zużyte. Jednoręczny prosy miecz pod płaszczem za pasem ze sznura(jaki noszą mnisi).
Ekwipunek: -----------------------------------------------------------------------------
Prosty miecz ze sporą szczerbą na ostrzu przy stylisku oraz skórzaną owijką na rękojeści i ciężką stalową głownią wielkości artryjskiej gruszki. Nóż myśliwski w cholewie buta. Swego rodzaju zestaw podróżny koc coś do niecenia ognia. Bardzo sfatygowany, doświadczony i już prawie pusty skórzany mieszek.
Charakter: ----------------------------------------------------------------------------------
Skryty w sobie mało rozmowny, mówi tylko gdy ma cos do powiedzenia.Niezwykle trudno jest go wyprowadzić z równowagi. Nie okazuje uczuć. Nie waha się używać przemocy w bardzo brutalnym wydaniu lecz robi to tylko i wyłącznie kiedy musi.
Biografia: -----------------------------------------------------------------------------------
Jako 7 latek ośierocony przez czarną śmierć dziesiątkującą północne części kontynentu, przygarnięty przez klasztor jako posługacz i pomywacz. w wieku 12 lat odesłany do nauki na zakonnika. Brał udział w obronie klasztoru 5 lat później.
Podczas walk został poważnie raniony w głowę i w bok. Szkolony na inkwizytora lecz szkolenia nie ukończył. Został wydalony za okazanie słabości podzas próby bólu.
W wieku lat 23 opuścił Inkwizycje i udał się w podróż podczas której poznał
czym jest głód, brud, krew przyjaciela na rękach. Jak pachnie kobieta i dlaczego się opierała. Jego Inkwizycyjne i klasztorne wyszkolenie pomogło mu wyjść cało z nie jednej Opresji. Lecz z biegiem lat młody człowiek zmienił sie w bardzo ponurego i doświadczonego mężczyznę. Nie biegał może tak jak kiedyś lecz jego blizna i umiejętność spowodowania by inni się go bali otwiera wiele drzwi.
Cechy:---------------------------------------------------------------------------------------
   Siła (SI)         5
   Zręczność (ZR)    6
   Wytrzymałość (WT) 5
   Percepcja (PC)    5
   Inteligencja      7
   Mądrość (MD)      7
   Charyzma (CH)     10
   Zwinność (ZWI)    5     
   
   
Umiejętności: --------------------------------------------------------------------------------

   Lekkie uzbrojenie 1   
   Walka wręcz       2
   Biała magia       1
   Zastraszanie      2


Ps niestety nie mam 20 postów lecz bardzo chciałbym wziąć w tym udział gdyz taka forma jest dla mnie nowością a w rpg  gram już ładnych parę lat pozdr =]

WG. mnie chłopak się wysilił i zasługuje na grę... po za tym przeczytał zasady w przeciwieństwie do innych... Ortografia i gramatyka dobra.


Popieram. Od razu czuję sympatię, przypomniał mi się mój koHany Jacuś Piekara... Accept. I popieram kolcza110- kluseczka

Źle rozdane umiejętności (powinno być 6, jest 5) i cechy (powinno być 45, jest 50), a poza tym to jest Tawerna Heroes, a ludzie, którzy przybywają tylko dla RPG trochę psują ideę tej gry... To miła być zabawa dla tawernowiczów... Ale damy ci szansę, możesz grać, pod warunkiem, że będziesz pisać poza Legendami Ashan.  //Ptak

tyle że według tego

Cechy: Bazowa liczba to po pięć każdej cechy. Do tego trzeba doliczyć premie lub kary rasy i profesji, a następnie rozdzielić według własnego uznania pięć punktów. Opis cech tu

oraz tego

Kapłan: Szkolony w uzdrawianiu i wspomaganiu czarami swoich
sojuszników. Używają wielu zaklęć z zakresu magii światła. Po
odpowiednim treningu mogą zostać magami światła lub Inkwizytorami.
Atuty Klasowe:
+2 do inteligencji
+2 do mądrości
+1 do zręczności
+1 do magii światła
+5 punktów many na poziom

Powinno się zgadzać bo 8x5(podstawa)+2(profesja)+2(profesja)+1(profesja)+5(dowolne)=50[chyba ze klasa i profesja to nie to samo, wtedy ok] no ale jeśli taka wola to zmieniam. W HOMM grywam w 3 najczęściej więc bede się wypowiadal na reszcie forum. (piątke ściągam)

Ok, mój błąd, sorki - liczyć nie umiem widocznie Teraz muszę się zastanowić u ilu osób jeszcze coś takiego zrobiłem... Uh.  //Ptakuba

ok więc zmieniam na po staremu =] pozdr
Ps: to w końcu zaliczone czy nie? 

Ps: w zasadach chyba trza by doprecyzować ze 5 dla cechy to minimum bo jeśli mówimy że bazowa to się tego trzymajmy bo ludzie zdejmują z cech i np mogą mieć 1 czegoś i 15 czegoś więc trza by uregulować czy można tak robić czy nie ;]

To wcale nie minimum! Np. mroczny elf ma -3 do charyzmy, więc jeśli nic się nie doda będzie miał marne 2   //Ptakuba

ok ok zwracam honor po prostu spojrzałem na kogos kto wkarcie nie mial dodanych bazowych 5 do każdej i mial 2 jedynki =]
 Lvl 2

[Evron]

Imię: Edoxil
Nazwisko: Harit
Płeć: M.
Wiek: szesnaście
Rasa: Mroczny Elf
Klasa: Elementalista

Wygląd: Edoxil jest lekko opalonym średniego wzrostu młodzieńcem. Ma czarne włosy i oczy koloru piwnego. Na lewym nadgarstku ma mały tatuaż przedstawiający białego tygrysa.

Ubiór: Nosi on długą, lekko poszarpaną(wytłumaczę w biografii), ciemno czerwoną togę.
Na szyi nosi wyrwany ząb wilkołaka. Jego spodnie są ze starego, lecz wytrzymałego materiału koloru szarego. Buty jego są koloru brudnej bieli, lekkie i wygodne. Ma na boku niezbyt dużą torbę w której nosi swoje różne rzeczy.

Ekwipunek: Ma pod swoją togą mały sztylecik. W walce używa głównie magii, ale czasami atakuje z zaskoczenia swoim sztyletem. W swojej torbie ma głównie książki, zwoje, mieszek z ok. pięćdziesięcioma lub stoma monetami, mapę, eliksiry oraz inne drobiazgi.

Charakter: Edoxil jest bardzo wesołym i uprzejmym chłopakiem. Często podróżuje, dlatego trudno jest go złapać. Rzadko kiedy zostaje w jednym mieście na dłuższy czas. Jeżeli już to na maksimum dwa tygodnie. Często żartuje, ale nie gada bez potrzeby. Jest także bardzo spokojny oraz uczciwy.

Biografia: Edoxil tuż po narodzeniu został porzucony w lesie przez swoich rodziców. Na szczęście po około piętnastu minutach znalazł go pewien elementalista o imieniu Zirdo. Przez piętnaście lat uczył go magii żywiołów oraz trochę, bo sam niezbyt umiał
magii energii. Gdy miał dziesięć lat musiał przejść swój pierwszy test, a był on bardzo trudny. Musiał zabić wilkołaka. Zirdo wręczył mu ciemno czerwoną togę, ale była na niego za wielka. Pasowała na o wiele starszą istotę. Mimo to zabił wilkołaka za pomocą swojego małego sztyletu i zaklęć których częściowo nie znał. Gdyby walczył jeszcze kilka minut by pewnie przegrał, ale po bardzo mocnym osłabieniu wilkołaka zaklęciami zadał mu ostateczny cios swoim sztyletem. Jego toga nie była zbyt mocno poszarpana. Ran miał najwięcej na lewej ręce. Aby udowodnić Zirdonowi, że pokonał wilkołaka, wyrwał mu jeden z zębów oraz serce. Po powrocie do Zirdona zdążył tylko mu dać serce i kieł wilkołaka i od razu zemdlał. Od tego wydarzenia na szyi nosi ciągle kieł wilkołaka oraz togę którą miał przy walce z nim.
Po ukończeniu piętnastu lat Zirdo powiedział mu "Nauczyłeś się już ode mnie wystarczająco dużo, aby przetrwać w Ashan. Teraz musisz podążać własnymi ścieżkami, ale jeżeli chcesz dalej się uczyć magii, podążaj do Atrii.  W tamtejszej Kryształowej Wieży nauczysz się bardzo dużo." Po tych słowach Edoxil wyruszył w kierunku Atrii.

Cechy:
siła 6
kondycja 4
zręczność 7
zwinność 7
inteligencja 9
mądrość 9
charyzma 2
percepcja 6

Umiejętności:
Magia żywiołów:2
Czarna Magia:2
biała Magia:2
magia natury:2
magia energii:3
Bez typowych błędów ortograficznych i gramatycznych - Cyli ujdzie...
Już dobrze rozdane. Tylko nie wiem, po co pisałeś PM i PŻ W każdym razie, jeszcze zatwierdzenie przez kluseczkę, a będzie dobrze, bo nie masz najczęściej popełnianych błędów. Potem kolcz, a on zwykle zatwierdza po jednym spojrzeniu I przydzielenie MG - chętnie wezmę cię po starej znajomości  //Ptak
Nie mam zastrzeżeń. Akceptuję- kluseczka

Więc przyjęty. Biorę cię na siebie, bucu   //Ptakuba

[Sojlex]

Imię : Sojlex Whiterune

Płeć : Mężczyzna

Wiek : 14

Rasa : Elf

Klasa : Druid

Wygląd : Wysoki , ciemno-brązowe włosy , brązowe oczy , średnia cera , pare blizn na rękach i na twarzy .

Ubiór : Lekka zbroja druidzka [ze skóry wilka] , skórzane buty , skórzane rękawice ,

Ekwipunek : Amulet druida , pierścień natury , wzmocniona rużdżka druida , elficki płaszcz , 50 złotych monet

Charakter : Ogólnie spokojny , woli pomyśleć zamin coś zrobi , ale czasem jeśli chodzi o Artię to nigdy nie odpuszcza walki . Ćwiczy każdą dostępną formę magii . Zazwyczaj dostrzega plusy i minusy sytuacji .

Biografia : Jako młody chłopak szukający przygód powędrował , do Artrii . Specjalizuje się w magii przywołania , lecz opanował odrobinę magię żywiołów [główie ziemi] , zna zaawansowane czary magii przywołania , przez jakiś czas przebywał wśród orków i krasnoludów - wynikiem są 3 podstawowe okrzyki bojowe i pare podstawowych run .

Cechy :
SI : 6
ZR : 5
WT : 3
PC : 3
MD : 6
ZWI : 9

Umiejętności :
Magia natury : 1
Lekkie Uzbrojenie : 1
Runoznactwo : 1
Zielarstwo : 1
Magia żywiołów : 2

Nie dopisujesz z Rasy umiejętności
A teraz dobrze - - Bo nie wiem ...

Za mało postów przede wszystkim, sporo ortów w karcie i źle rozdane punkty. Cała do poprawy.  //Ptakuba

[Laxx]

Imię: Laxx
Nazwisko: Nemezis
Płeć: Kobieta
Wiek: 25 lat
Rasa: Demon
Klasa: Czarnoksiężnik
Wygląd i ubiór: Wysoka, szczupła, ładna . Wygląda jak każda sukkubuska tylko, że ma na sobie czarną zbroję zdobioną heksagramami, czaszkami i wężami. Na głowie także czarny hełm z czerwonym rubinem na środku. Nie posiada butów.
Ekwipunek: sakwa ( obecnie 276 monet), księga czarów, przy pasie ma przypięty
sztylet.
Charakter: Laxx jak każda sukkubuska jest prowokująca, agresywna. Inteligentna. Zawsze zrobi wszystko, aby dojść do celu. Bardzo religijna; wierzy, że Urgash zawsze nad nią czuwa. Sprytna i chytra. Piekielnie zła...
Biografia: Laxx jest bardzo religijna a to dzięki....matce. To ona wpoiła jej wszystkie rytuały religijne już we wczesnym dzieciństwie. Laxx wędruje po całym Ashan, aby szerzyć kult Urgasha. W czasach młodości wojna z ludźmi oddzieliła ją od rodziców. Laxx w wieku 7 lat uświadomiła sobie, że jest sierotą i już wtedy wyruszyła w świat. Opuściła Sheogh; lecz wiadomo od czasu do czasu musi się tam pojawić....jak to Demony. Uwielbią opętywać...zwłaszcza mężczyzn. Z wiadomych powodów....Specjalizuje się w Demonologii.

Siła 9
Kondycja 7
Zręczność 3
Zwinność 3
Inteligencja 5
Mądrość 9
Percepcja 4
Charyzma 5 (+1)

Czarna magia: 2 (+2 szkoła, +2 awans)
Magia energii: 1 (+ 2 awans)
Lekkie uzbrojenie: 1
Walka wręcz: 1
Ukrywanie się: 1 (+ 2 awans)

Level: 3

Szjeeeeeeeeeeeee namyśliłem, więc graj.
Witamy pierwszą kobietę w PBFie! Miłego podrywu życzy Mistrz Gry Kluseczka. Akceptuję.

[Pawell]

Imię: Sorgil
Płeć: 24
Rasa: mroczny elf
Klasa: wojownik
Wygląd: Wysoki(180cm), umięśniony mroczny elf, jego włosy mają barwę popielato czarną. Cera blada, podkreślająca mglisty kolor oczu. Zamiast lewej dłoni posiada, żelazną rękę ( patrz biografia :p ), na prawej łopatce ma wytatuowanego czarnego smoka.
Ubiór: Czarne spodnie przepasane ciemnobrązowym, wąskim, lecz mocnym pasem. Buty szaroczarne ze skóry młodego wilka, tunika bez rękawów koloru wyblakłego czarnego , rękawice zasłaniające jego dłonie wraz z nadgarstkami o barwie zgniłozielonej oraz chusta okrywająca jego usta oraz nos koloru bordowego.
Ekwipunek: Sztylet przypięty na udzie, długi miecz lekki, dobrze wyważony z symbolem przedstawiającym czarnego smoka w rękojeści, sygnet przedstawiający rodzinny znak - czarnego smoka, lekka kolczuga, bardzo mocna, wzmocniona krasnoludzką stalą, zasłaniająca klatkę piersiową, 50 sztuk złota w sakwie.
Charakter: Inteligentny, niezbyt towarzyski. Jego zachowanie ma wiele do życzenia, nie znajomych wykorzystuje aby osiągnąć swój cel, zawsze próbuje najpierw przemyśleć swoje czyny za nim przystąpi do działania. Jest nie ufny w stosunku do obcych, lecz gdy komuś uda się z nim zaprzyjaźnić, to ta osoba zyska wiernego przyjaciela i sojusznika.
Biografia: Sorgil pochodzi z znanego rodu w Ygg-Chall, lecz został wydziedziczony z powodu przeciwstawienia się ojcowi, gdyż ojczym chciał, żeby on został magiem, lecz Sorgil się zbuntował i postanowił zostać wojownikiem, ale lekcje magii pozostały w jego głowie. Po odejściu z ojczyzny udał się w tułaczkę po całym Ashan, aż pewnego dnia zauważył trzech bandytów napadających na biednego kowala, krasnoluda Borvila, postanowił go uratować przez co stracił lewą dłoń zasłaniając go. Krasnolud odwdzięczył mu się za ratunek kując oraz pokrywając runami( których niestety nie potrafi jeszcze wykorzystać) żelazną rękę( nadgarstek i dłoń) oraz wręczając kolczugę. Po tej przygodzie zaprzyjaźnili się i podróżowali razem, lecz los chciał, że Borvil musiał wrócić do swojej ojczyzny, gdzie miło nie traktują mrocznych elfów, więc Sorgil był zmuszony ruszyć dalej w swoja podróż, i tak trafił do Artrii.


Wiem, że nie mam 20 postów, ale mam nadzieję że pozwolicie mi zagrać w tę typu grę. 


Cechy:
Siła 6
Zręczność 8
Wytrzymałość 6
Percepcja 5
Mądrość 7
Charyzma 4
Zwinność 8


Umiejętności:
Lekkie uzbrojenie 4
Magia żywiołów 2
Runoznastwo 1
Walka wręcz 1


Mi tam się podoba- akceptuję. Jak tylko pozostali MG zgodzą sie, i jak napiszesz wymagane 20 postów możesz zaczynać. Nie wcześniej bo potraktuję cię moimi tentaklami- kluseczka
Statystyki ok. Posty też chyba ujdą. Tylko musielibyśmy przydzielić ci MG, bo jest krucho.
Powiedzmy że językowo ujdzie...
 Lvl. 2

[n kuno]

Imię: Lylas
Płeć: M
Wiek: 23
Rasa: Elf
Klasa: Druid

Wygląd: Lylas ma śliczną, dziewczęcą urodę. Długie elfie uszy,wystają zza biało-beżową fryzurą,zwisającą na dół. Jego oczy czarują każdą dziewczynę którą spotka. Lśnią jasną zielenią, która aż wyskakuje z jego oczysk. Jest zawsze uśmiechnięty,co poprawia jego "czystą" cerę.Jego ciało pokrywają zgrabne i nie za duże mięśnie. Do tego wszystkiego dobrany jest jego wzrost. Ma około 238 cm wzrostu.
http://fc05.deviantart.com/fs25/i/2008/101/1/c/elf_by_sandara.jpg

Ubiór: Mocno, zielona szata z wzorkami kwiatów i wiatru, które przedstawiają jego odwagę i tchórzliwość(patrz biografia). Pod szatą jasno niebieskie spodnie, przepasane długimi szalami i łańcuszkami ,od nimf i elficzek. Na szyi mieści się naszyjnik, z najlepszego srebra,który dostał od ojca. Wzór naszyjnika przedstawia znak rodu królewskiego "Fiviene".

Ekwipunek: Na prawej nogawce spodni,umieszczony jest schowek na sztylet, którego używa tylko wtedy, kiedy jest taka konieczność. Na szacie, między łopatkami jest duża torba na laskę, którą wykonuję czary. Miecz ma schowany,po wewnętrznej stronie szaty, skąd wyjmuję długą, elfią szablę. Zawsze przy sobie nosi sakwę złota.

Charakter: Lylas jest bardzo towarzyski, jednak gdy potrzebuje być sam, to musi być sam! Jego inteligencja przydaje mu się zawsze. Wykorzystuje ją do walki, osiągnięcia celu etc. Zanim coś zrobi musi to przemyśleć. Nienawidzi ludzi który obrażają swych przyjaciół i jego.


Biografia: Matka Lylas'a była sierotą. Jej rodzice zginęli w wielkiej bitwie o władze rodu "Fiviene". Matka, która zwała się Boraila, nie mogła tego znieść. Pewnego razu, kiedy zabrakło jej jedzenia, musiała dostać się ukradkiem do Królestwa. Panował tam samotny książę Stirilan. Boraila musiała dotrzeć aż do kuchni. Pech lub Szczęście chciało że obiad spożywał tam książe. Po kilku minutach zauważył sierotę i gdy już chciał wezwać straż, ta rzuciła się na niego i pocałowała  Strilian'a z całej siły. Coś go wtedy tknęło - to może być ta.....jedyna. Książę przygarnął ją i po 4 latach narzeczeństwa, pobrali się. Urządzili huczne wesele, na które zaprosili swych przyjaciół, rodzinę i innych najbliższych im ludzi. Po kilku miesiącach Boraila zaszła w ciąże. Szczęśliwe małżeństwo bardzo radowało się, z potomstwa. Po dziewięciu miesiącach Boraila - urodziła. Po wielkiej radości ochrzcili swojego syna imieniem Lyaasa. Niestety padła na niego klątwa, która okazała się wielki brzeniem. W wieku 2 lat, Lylas robił się niezwykle odważny lub strasznie tchórzliwy. Czasami był tak odważny,że mógł ratować panny z niebezpieczeństwa, a niekiedy bał się najmniejszych zwierząt. Klątwę tą z otrzymał z niewiadomych przyczyn. Z wiekiem gdy rósł, stawał się bardziej odważny i coraz rzadziej zdarzało mu się tchórzostwo. Gdy miał 12 lat, postanowił zostać Druidem. Uczył go przyjaciel Strililana-Turynus. Był on świetnym druidem. Lylas nie potrzebował wielu lat treningu. Już po 4 latach zajęć,mógł nawet pokonać Turynusa. Niestety Lylas był mało wytrzymały i jedynym co mogło go ochronić przed śmiercią była jego wola. Lylas gdy ukończył 17 lat postanowił wyruszyć  w świat, szukać przyjaciół,przygód i może nawet miejsca na swoje własne królestwo .

Cechy:
Siła:4
Zręczność:6
Inteligencja:8
Wytrzymałość: 3
Percepcja:8
Mądrość:8
Charyzma:6
Zwinność:7


Umiejętności:
Walka wręcz:2
Magia Natury:2
Ukrywanie się:1
Zielarstwo:1


Akceptuję. Nie mam nic do zarzucenia, ale nie jest też bardzo dobra. Kluseczka
Poprawiłem-n kuno
Wiesz popraw trochę język bo zdanie  -Wtem spożywał tam śniadanie książę, jest co najmniej nie po polsku...
O jeden punkt umiejętności za dużo.
Znów poprawiłem-Już chyba wszystko dobrze,hehe

[egzeq]

Imię: Servin
Płeć: Mężczyzna
Wiek: 19
Rasa: Człowiek
Klasa: Wojownik (taki Szermierz)

Wygląd: Ok. 180 cm wzrostu, młodzieniec, szczupły i niezbyt umięśniony. Jego skóra ma jasnobrązowy odcień, ma chudą twarz. Jego oczy mają ciemnobrązowy kolor, ma wąski nos i usta. Głowę okrywają długie, czarne, rozpuszczone włosy. Jego dłonie choć są dość zadbane, gdyż nigdy nie wykonywał nimi ciężkich prac zawsze okrywa rękawicami. Jego twarz zwykle nic nie wyraża, czasem ukazuje uśmiech i radość. Ma prostą posturę, porusza się zaś lekkim, szybkim krokiem, nie wykazuję się dużą siłą, zaś dużą szybkością i refleksem.

Ubiór: Na torsie lekka skórznia w kolorze brązowo-zielonym, nie krepująca jego ruchów, nosi brązowe spodnie ze zwykłego materiału, na nogach widnieją lekkie buty podróżnicze. Lewą rękę ma umocnioną kolczugą, ze względu na to że w niej trzyma broń, prawa jest nieco niesprawna po pewnym wypadku. Na dłoniach nosi lekkie rękawice ze skóry. Nosi na sobie czarny płaszcz podróżniczy, który ściąga przed walkami z godnym przeciwnikiem.

Ekwipunek: 4 sztylety do rzucania i lekki długi miecz, przypominający raczej rapier, 50 sztuk złota.

Charakter: Powściągliwy i spokojny, zwykle przyjacielski, niezwykle honorowy. Okazuje tolerancję innym, jednak na obelgi pod jego adresem reaguje ostrzem. Zawsze dobrze obmyśla swoje decyzje, jest żądny przygód i doskonalenia swych umiejętności. Jest uczciwy, jednak czasem zbytnio ufa innym.

Biografia: Servin do 15 roku życia mieszkał na pograniczu Imperium Gryfów, blisko granicy z Srebrnymi Miastami. Jego ojcem był Dejan- podróżnik, który przebył połowę świata, matką zaś Verdana- zwykła, choć wojownicza kobieta, która prowadziła miejscową oberżę. Gdy osiągnął dany wiek ruszył w świat żądny przygód, wcześniej nie pozwalali mu na to rodzice. Najpierw skierował się na południe, do Lorekeep gdzie miał nieprzyjemne spotkanie z paroma adeptami czarodziejstwa. Jako że byli po niezdanym egzaminie ;] byli wobec niego krnąbrni i aroganccy, on zaś wyzwał ich na pojedynek. Jego blizna na prawej ręce od ognistej kuli dotąd się nie zagoiła, miał wypalone nerwy, od tego czasu przeszedł na lewą. Wyszedł jednak z tego starcia zwycięsko, darując życie agresorom. Spędził tam rok szkoląc się na miejscowej arenie, gdyż podobało mu się tam przebywać szkoląc się i doskonaląc swe zdolności. Później skierował się na północ, w głąb Imperium Gryfów. Wędrował po nim całe 3 lata, z wioski do wioski pojedynkując się, wykonując heroiczne zadania i walcząc na arenach. Nauczył się od jednego z krasnoludzkich awanturników, Clancyego, który go zaakceptował i wędrował z nim przez jakiś czas tam również walki na pięści. W końcu dotarł do miasteczka Atria, gdzie chciał powalczyć na miejscowej arenie...

Cechy:
Siła: 9
Zwinność: 9
Wytrzymałość: 5
Zręczność: 8
Percepcja: 5
Inteligencja: 6
Mądrość: 5
Charyzma: 5

Umiejętności:
Lekkie uzbrojenie:  8
Strzelectwo:           1
Magia Energii:         3
Walka wręcz:          2

Mogę z grą poczekać, jak MG wam brakuje.


Whatever. Akceptuję- kluseczka
Graj, ja mogę ci GM'ować....
Fajnie, tylko gm przydzielonego nie mam

Rozdanie OK  //Ptakuba
Lvl 3

[Mantikor]

Sorki że się pytam bo niewiem czy to odpowiednie miejsce ale tutaj ma dać swoją postać do oceny??

[egzeq]

Sorki że się pytam bo niewiem czy to odpowiednie miejsce ale tutaj ma dać swoją postać do oceny??

Tak, ale najpierw zapoznaj się ze wszystkim, co powinna zawierać.

[Mantikor]

niewiem dokładnie ile tych  punktów ma do rozdzielenia

[egzeq]

niewiem dokładnie ile tych  punktów ma do rozdzielenia

ech, przeczytaj wszystko w dziale organizacyjnym

[Fast]

Imię: Vergil
Płeć: M
Wiek: 47 lat
Rasa: demon (oczywiście)
Klasa: Wojownik

Wygląd: 230 cm wzrostu, weteran wojenny, hmmm... lekko gruby, lecz na jego posturę wpływa gruba zbroja, umięśniony. Skóra: koloru czerwonego. Na "mordzie" nosi czarny hełm (hełm potępionych- artefakt, który ładnie wygląda). Z brody wyrastają rogi. Na jego ciele znajdują się liczne szramy, blizny etc. (pamiątki po licznych bitwach). jest dość powolny, lecz silny i odporny. 

Ubiór: Większość jego ciała pokryta jest ciężką zbroją. Jedyną cześcią ciała, która nie jest pokryta żadnym żelastwem jest jego lewa ręka. Z tyłu, do zbroi ma przykuty wielki topór, którego może użyć jako broń chociaż może służyć także za dodatkowy ochraniacz.

Ekwipunek: Hełm potępionych, Miecz wieczności, topór. 

Historia miecza: Miecz wieczności jest bronią o wielkiej mocy. Został wykuty przez krasnoludów  dla Króla Aggeriona w 53r. kiedy to ludzie pomogli krasnoludom odeprzeć atak demonów. Miecz był przekazywany z pokolenia na pokolenia, aż w końcu w 567r. ludzie musieli walczyć z krwawymi elfami. W tym czasie Vergil słynął ze swoich umiejętności bojowych oraz doskonałych strategii (Ludzie przekonali się o tym na własnej skórze). Król poprosili Vergila o pomoc w walce. Perspektywa sojuszu ludzi z demonami była prawie, że niemożliwa, lecz pomimo to ówczesny monarcha nie miał wyjścia (pozostałe kraje prowadziły liczne wojny domowe) Musiał poprosić Vergila o pomoc. Vergil w zamian za to zażądał miecza wieczności. władca niechętnie, lecz się zgodził. Vergil odparł atak krwawych elfów i otrzymał miecz zgodnie z umową. Król niestety został oskarżony o zdradę i pod naciskiem opinii publicznej został usunięty z tronu. Kilka tygodni później zginął w niewyjaśnionych okolicznościach, za to Vergil przejął część krainy elfów.

Charakter: żądny władzy, do celu dąży po trupach. Bardzo przebiegły. W przeciwieństwie do większości lordów demonów jest świetnym strategiem (znacznie przewyższa większość innych generałów). Opanował do perfekcji walkę wręcz. Budzi grozę nawet wśród innych lordów. Jest spokojny i opanowany, nie można go sprowokować. W walce stara się wyniszczyć przeciwnika i fizycznie i psychicznie.

Biografia: Vergil od 10 lat wykazywał ogromne talenty w dziedzinie walki wręcz. Przez wiele lat rozwijał swój zmysł stratega. Swoją karierę rozpoczął w Ker-stareth gdzie został (zastępczo) wybrany do poprowadzenia ataku na miasto Asserion. Lordowie zadziwieni jego zdolnościami szybko awansowali go na stanowisko głównego generała. W 234r. kiedy demony zostały pokonane a monarcha demonów prawie zabity, bronił ostatniego miasta demonów. Król demonów zapisał cząstkę swojej duszy w ciele chłopca imieniem Esthavir. Władca opętany żądzą zemsty prowadził bezsensowne ataki. Pomimo starań Vergila monarcha nie planował zmienić swojego sposobu działania. Vergil nie miał innego wyboru. zabił władcę i sam na krótki czas został królem. Pod jego rządami demony zaczęły odzyskiwać siły. Wkrótce na tron wstąpił nowy król a Vergil ponownie został generałem. W wieku 39 został "wolnym strzelcem". Zdobywał miasta w imię Władcy, lecz nie narzucano mu kampanii. Obecnie podróżuje po świecie razem ze swoim mieczem wieczności i szuka godnych wrogów.

Cechy:
Siła 10
Zwinność 4
wytrzymałość 10
Inteligencja 9
Percepcja 7
Mądrość 5
Charyzma 5

Ciężkie uzbrojenie 3
Walka wręcz 3

Game Master akceptuje. Nawet mogę ci mistrzować, o ile nie masz już swojego przydzielonego. Kluseczka
Drobne poprawki i grasz.... I nie mogłes znaleźć słowa zastępczego dla władca?
Już ok!!! //Ptakuba