Ja tam właściwie czekam na wszystko co wychodzi spod waszych rąk, ale księgę czarodzieja uważam za chyba najlepszy pomysł. Szczerze mówiąc, to przedłużacie żywotność tej gry na moim piecu i pewnie nawet jeśli pracowalibyście teraz nad modem Heroes V: Mój mały kucyk, to i tak czekałbym na to niecierpliwie... No dobra, nevermind - Super robota po prostu.

Ja tam nadal chętnie zagram.

Miker zgadł.

Jak to jest przecież Take me home to night .

Lubię się bawić w takie rzeczy . Jeżeli coś się dla mnie znajdzie to chętnie pomogę.

Z tego co wymieniłeś tylko Abradaba z czystym sumieniem nazwał bym rapem.

[Tara Rios]

Tara Rios
Mimo że nie znała Anielicy i nie wiedziała o niej nic, po za tym co sama o sobie powiedziała, w jej obecności czuła się nadzwyczaj swobodnie. Na tyle swobodnie że po chwili podjęła dialog. - Rzeczywiście, są niesamowite. W życiu nie widziałam bardziej dziwacznych zwierząt. Dziewczyna miała kontynuować jednak, została wybita z rozmowy przez komiczną sytuacje z udziałem wilkopodobnych i Serona. Może samemu zainteresowanemu sytuacja ta wydawała się dramatyczna, jednak Tarę rozbawiła na tyle, że po chwili wybuchła gromkim śmiechem.

[Tara Rios]

Tara Rios
Mimo iż nie dała tego po sobie poznać, koszmar wstrząsnął nią na tyle by dała sobie spokój ze snem. Na szczęście to był tylko sen, jednak przysięgła by że nogi bolą ją tak jak by przebiegła setki metrów. Tak czy inaczej o dalszym odpoczynku nie było mowy, zwłaszcza że Kobold był już pochowany, a reszta też pewnie chciała odpocząć. Tara podniosła się z ziemi i założyła płaszcz, przez chwile zrobiło jej się zimno, jednak już po zrobieniu pierwszego kroku, niemiłe uczucie minęło. Spoglądając na niebo zaczęła się zastanawiać które ze świecących obiektów to gwiazdy, a które to anioły takie jak Nelinee. Ciekawe jak wiele ich jest... Tara w końcu przestała iść i spoglądając w niebo zaczęła szukać najjaśniejszej gwiazdy.

[Tara Rios]

Tara Rios
To co zobaczyła Tara w normalnych warunkach było by dla niej niesamowicie ekscytujące, jednak po wydarzeniach dzisiejszej nocy, sprowadzanie zwierząt nie robiło na niej wrażenia. Wpływ na jej dość mało ekspresywne zachowanie miała też zapewne dość późna pora i męczący dzień. -Jeśli pozwolicie chłopaki, zdrzemnę się nieco. A wam radzę to samo, w końcu potrzebujemy dużo sił na wędrówkę. Mówiąc to dziewczyna, położyła swój płaszcz tak by imitował poduszkę, sama kładąc się na ziemi. Tara nigdy nie miała problemu z snem, a im bardziej emocjonujący dzień tym szybciej zasypiała. Nie trzeba było nawet minuty żeby srebrnowłosa zmieniła swój stan świadomości. Tej nocy śniła o czekających ją przygodach.   

[Tara Rios]

Tara Rios
Tara przysiadła na kamieniu w milczeniu przysłuchując się rozmowie zebranych. Jasny księżyc rzucał srebrne światło na jej twarz, sprawiając że włosy dziewczyny nabrały niesamowitej barwy. Przyroda zdawała się nie dostosować do bieżących wydarzeń, a noc w oczach srebrnowłosej wyglądała na wyjątkowo spokojną, po dłuższej chwili dziewczyna podniosła się i postanowiła dołączyć do rozmowy. -Myślę że naszą różnorodność można z wady przemienić w zaletę. Przecież nie musimy się udawać wszyscy w to samo miejsce. Dziewczyna zrobiła pauzę i rozejrzała się po twarzach zebranych, by ocenić ich reakcje, po chwili kontynuowała. -Możliwe jednak że, rozdzielenie się było by błędem, dlatego powinniśmy poznać swoje umiejętności i zalety by odpowiednio przydzielać zadania. Nie przestając mówić Tara odgarnęła grzywkę która zasłaniała jej oczy. -Ja już się przedstawiałam. Wydaje mi się że jestem całkiem niezłą akrobatką, znam się też nieco na praktycznym zastosowaniu magii leczniczej. Jeśli chodzi o wady, to niezbyt dobrze się wtapiam w tłum i dużo gadam... Teraz wasza kolej.

Reakcja dziewczyny na słowa Serona była dość osobliwa. Jej oczy zaświeciły się jeszcze bardziej, a twarz wyrażała jedno słowo "suuuper!". Dziewczyna już miała się przedstawić, kiedy nagle z zachwytu wyrwał ją niezbyt przyjemny orczy głos. Tara zabiła wzrokiem orka, po czym zdecydowała się na ripostę. -Panienek chyba minął się z powołaniem. Nie myślałeś kiedyś żeby zostać projektantem mody? Reakcja dziewczyny była bardziej spowodowana sprowadzeniem jej na ziemię, niż krytyką jej wyglądu, ale mimo że nie miała żadnych kompleksów dotyczących wyglądu, słowa orka nieco ją ubodły. Nie czekając by Ork mógł odpowiedzieć dziewczyna postanowiła się przedstawić. Na imię mam Tara i bardzo chętnie dołączę do waszej grupy... Z tego co widzę właśnie, zwolniło się miejsce. Niestety. Mimo iż Tara w żadnym stopniu nie znała zamordowanego Kobolda, zrobiło się jej przykro. Wszystko działo się tak szybko że nawet nie zdążyła powiedzieć jak bardzo uwielbia te istoty...

[Tara Rios]

Tara Rios

Uczucie zagubienia i dezorientacji nie były ulubionymi uczuciami Tary, jednak mimo to przyglądała się całemu zajściu z zaciekawieniem. Osobliwa grupa która zebrała się w tym miejscu, była tym na co czekała. Kiedy Anielica skończyła mówić, oczy dziewczyny błysnęły z radości. Te słowa oznaczały jedno - przygodę, a tego właśnie Tara poszukiwała. Na razie należało się jednak dowiedzieć o co chodzi w całym tym zamieszaniu. Słowa zebranych w tym miejscu istot nic jej nie mówiły, dlatego po chwili niski kobiecy głos zabrzmiał w powietrzu.
- Czy któryś z was panowie może mi wyjaśnić o co w tym wszystkim chodzi?

Jedyny błąd jaki popełniałeś, to wpływanie na otoczenie. Możesz decydować tylko co się z twoją postacią, nie możesz też zakładać z góry że coś się stanie, np - uda się czar.

[Tara Rios]

Tara Rios
Wszystko działo się błyskawicznie. Równina na której się znalazła na pewno nie była kolejnym nudnym miastem, w przeciwieństwie do miejsc na które trafiała wcześniej. Oczy świeciły się jej jak dziecku, gdy zobaczyła blask na niebie, zdrowy rozsądek wygrał jednak z ekscytacją. Coś z nieba zbliżało się ku niej, dlatego z niechęcią postanowiła usunąć się z kręgu światła. Początkowo dziwne uczucie spętało jej nogi nie pozwalając wykonać nawet kroku, po chwili jednak zobaczyła inną postać zbliżającą się w jej kierunku. To był wystarczający bodziec. Kobieta pośpiesznie opuściła oświetlony fragment ziemi, usuwając się na bezpieczną odległość.