Nadzieja matką głupich, ban będzie jak nic! xP

Zabawa jest prosta, polega na tym, że jedna osoba podaje utwór, a następna ocenia go i podaje swój i tak dalej, czyli tak jak w Oceń Poprzednika, COSiA itp. Podawać z linkami. Jeśli w tym dziale posty się liczą, to proszę o przeniesienie gdzieś, gdzie nie można sobie nabijać.
Nirvana - Smells Like Teen Spirit

[Uwaga, promocja od MGa - będę spełniał wszystkie nieprzekraczające granic zdrowego rozsądku zachcianki dotyczące wierzchowców i zaniżał ceny dla paru pierwszych osób, które odwiedzą stajnie xP]

Na północnym wschodzie Hortimu, przy wieży południowo-wschodniej zbudowana jest stajnia, której północna ściana to zarazem ściana owej wieży. Spadzisty słomiany dach okrywa miejsce, które chroni wszelakiego rodzaju konie, a czasem też inne wierzchowce. Na wschodzie znajduje się spory tor jeździecki zbudowany wokół rozległej trawiastej polany, służy on zarówno zawodom, jak i treningom.


Uwaga, promocja od MGa - będę spełniał wszystkie nieprzekraczające granic zdrowego rozsądku zachcianki dotyczące wierzchowców i zaniżał ceny dla paru pierwszych osób, które odwiedzą stajnie xP

Miasto robotów, które miało ukazać się w Armageddon's Blade - dodatku do trzeciej części Heroesów. Jednak z powodu części "fanów" serii zostało wycofane i praktycznie stracone zostały szanse na stworzenie mostu z HoMM do MM, gdzie z blasterami czy cyborgami mieliśmy już do czynienia.
Chciałbym, by tu miała miejsce ogólna dyskusja o tym mieście, będę się też starał odpowiadać na pytania.

@Edit: zmieniłem konwencję (i nazwę) tematu. Teraz nie dotyczy tylko HoMM, ale ogólnie technologii w fantasy, czy to oryginalność czy bzdura itd.

Chciałbym zareklamować projekt, w którym uczestniczę - Gate Online.
W grze Gate Online można wcielić się w człowieka, elfa lub krasnoluda. Docelowo do dyspozycji mają być trzy klasy - wojownik (fighter), strzelec (archer) i mag (magician), przy czym każda klasa ma dwie możliwości rozwoju. Umiejętności dzielą się na dwa typy: rozdawane, czyli takie, które rozdajemy przy awansie i wpływają one na skuteczność, szybkość itp. różnych czynności. Drugim typem są umiejętności trenowane, które rosną przy używaniu ich i generalnie dają nam większe możliwości (jako, że to ja ustalam dużą część koncepcji spotkamy się z cechami i umiejętnościami znanymi niektórym z Legend Ashan). Na początku ląduje się w strefie treningowej, gdzie do osiągnięcia piątego poziomu doświadczenia wykonujemy zadania dawane nam przez różnych instruktorów. Kiedy postać zginie, po odpowiednim czasie, w którym da się ją wskrzesić odpowiednimi czarami, odradza się w świątyni. W miastach mamy wiele lokacji dających różne bonusy, np. lecząca studnia czy napawający optymizmem posąg bohatera. W grze mamy do wykonania mnóstwo questów, zaś administracja gry dba o to, żeby graczom się nie nudziło

Jeszcze nie wiadomo, kiedy będzie jakaś porządna wersja, przewidywana pora to początek sierpnia, ale może Kucza nas zaskoczy wcześniejszy, ukazaniem gry, może się też to opóźnić. Rzut znany z Tibii może odstraszać, jednak poza nim ów projekt nie ma z nią nic wspólnego. Zapraszam więc do rejestracji na forum.

www.artpassion.laa.pl jest to (amatorski i robiony dla przyjemności) serwis poświęcony głównie grafice, ale też częściowo ogólnie pojętej twórczości. Od jakiegoś czasu forum jest dość martwe, ale mod się zjawia i postanowiłem owo forum rozreklamować, by rozruszać.

[Prolog:]

Prolog:
Szedłem powoli wzdłuż wąskiej ulicy, po drodze czytając wymyślne graffiti, zwykle mówiące czym się zajmują rodzice graczy danej drużyny piłki nożnej. Graffiti pisane oczywiście przez kibiców innej, czwartoligowej zresztą drużyny. Skręciłem w kierunku lasu i, mijając grupkę dresiarzy z papierosami w ustach, wyszedłem z ulgą z miasta i zacząłem oddychać świeższym powietrzem. Spacerkiem powędrowałem do domu. Myślałem o ojcu. A raczej marzyłem, by jakiegoś mieć. Lecz mój biologiczny "tatko" był szują. Rzucił mamę, jak tylko dowiedział się, że oczekuje dziecka. Mnie.
 Porządki. Jak ja tego nienawidzę. Za oknem piękna pogoda, ale nie, kazano mi sprzątać strych. Cudownie... Choć nie jest przesadnie źle, sporo ciekawych rupieci można znaleźć. Rzuciłem na kupkę takich wyjętą z metalowej półki kasetę z wymownym różowym napisem "Sweet Lola" i zacząłem badać wzrokiem następny przedmiot jaki się nawinął - sztylet o zdobionej rzeźbionymi liśćmi rękojeści i żelaznej pochwie. Wyjąłem go z niej. Wyszedł o wiele łatwiej i bardziej gładko, niż można było się spodziewać po czymś, co nie było ruszane od lat. Napis na około piętnastocentymetrowej klindze głosił: "Świat się zmienia". No kuźwa odkrycie. Schowałem sztylet z powrotem i położyłem na kupkę rzeczy, które jeszcze się mogą przydać. Nie wiedziałem, po co mi on, ale wziąłem, zawsze miałem sentyment do broni białej.
Po paru godzinach sprzątania udało mi się wyrwać na dwór. Nie grałem z kumplami w piłkę ani nic w tym stylu - może dlatego, że nie potrafiłem, może dlatego, że jestem raczej samotnikiem. No, może nie tyle samotnikiem, co uważałem, że nie pasuję tutaj. Do tego świata. Nie, dzisiejsza ideologia ludzi w moim wieku w stylu "Liczy się tylko szacunek ludzi ulicy", polegająca generalnie na tym, że musisz pobić każdego kto coś do ciebie powie nie trafiała do mnie. I choć nie mieszkałem w blokowisku, co wykluczało takie problemy, rzadko przebywałem z rówieśnikami. Wolałem na przykład pójść do lasu, co wtedy też właśnie zrobiłem. Było słonecznie, na niebie nie było widać wielu chmur, lekki wiatr jednak sprawiał, że nie było zbyt gorąco. Chodziłem tak więc, bez celu, zastanawiając się czemu dla tysięcy ludzi mózgożerne "umcy-umcy" jest ładniejszą melodią niż śpiew ptaków na tle szumu drzew, ale doszedłem do wniosku, że to ja jestem nienormalny. Jak każda rzecz, chodzenie bez celu po pewnym czasie zmęczy lub znudzi. Postanowiłem więc usiąść, opierając się o jedno z drzew i dalej zadawać sobie owe wręcz egzystencjalne pytania. Przysiadłem na miękkiej ściółce i spojrzałem przez moment na dąb, służący mi za oparcie dla pleców. Wyryty był na nim dość ładnym, wręcz ozdobnym pismem tekst "Tak działają nasze marzenia." Wyglądało to na jakiś wyrwany z kontekstu wers. Włóczyłem się tak po lesie jeszcze jakiś czas, po czym wróciłem do domu i po normalnej wieczornej toalecie poszedłem spać.
Następnego ranka, szukając w domu zajęcia, natrafiłem na ów znaleziony poprzedniego dnia sztylet. Tkwił w swej pochwie, zaś napis na nim, który sobie przypomniałem nasunął mi na myśl coś innego. Po parunastu minutach byłem już przy owym dębie, przy którym poprzedniego dnia siedziałem siedziałem. Wziąłem ów sztylet w rękę i przystawiłem go do kory drzewa. Słowa z klingi sztyletu i wyryte na dębie utworzyły razem pewną sentencję:"Świat się zmienia - tak działają nasze marzenia." Przejechałem leciutko ostrzem po korze drzewa. Ku mojemu zdziwieniu, miejsce zetknięcia metalu z drewnem zaczęło promieniować lekkim zielonym blaskiem. Zafascynowany dość niecodziennym zjawiskiem zrobiłem tak jeszcze parę razy. W końcu, by sprawdzić, co się stanie, wbiłem nóż w drzewo aż po sam jelec, nie zważając na to, co by powiedzieli ekolodzy. Z ostrza trysnęły promienie światła. Po chwili uformowało się z nich coś w rodzaju energetycznych nici, które popłynęły w powietrzu w kierunku najbliższego drzewa. Promienie odbiły się od niego, jak od lustra i powróciły do dębu, przy którym stałem. Tak w końcu między tym drzewem a drugim utworzyło się coś w rodzaju świetlnej płachty. W kilka sekund na owym eterycznym ekranie zaczął się formować obraz. Wyraźnie widać było rozległą, pofałdowaną, trawiastą dolinę, przez którą biegła poskręcana ścieżka, widoczna z perspektywy takiej, jakbym na niej stał. Zdałem sobie sprawę, że to nie obraz. To było przejście. Gdy wyrwałem z drzewa nóż, portal znikł stopniowo po paru sekundach.
Nazajutrz zapakowałem sobie do starej torby podróżnej trochę prowiantu w formie kilku batonów i kanapek, a także linę na wszelki wypadek i wyruszyłem w las, z postanowieniem zbadania portalu. Kiedy byłem już blisko owego tajemniczego miejsca, ujrzałem kogoś innego. Dość wysoka dziewczyna o brązowych włosach, w moim wieku. Znałem ją.
- Siemasz, Kasandra. - powiedziałem na głos, podchodząc bliżej. Odwróciła się gwałtownie.
- Skąd ty tu...! E, znaczy się, cześć.
Kasandra była z Anglii, tam przynajmniej była wychowana przez rodziców - Polaków. Przyjechali do Polski w czerwcu tego roku, po wakacjach miała dołączyć do mojej, w moim mniemaniu porąbanej klasy.
- A co, tylko ty możesz chodzić po lesie? - spytałem zgryźliwie - Tylko ty możesz wiedzieć o ukrytych portalach w podejrzanych dębach?
- Szczerze mówiąc myślałam, że tak... Do rzeczy, wiesz co jest za portalem?
- Nie, zamierzam właśnie to zbadać. A ty wiesz?
- Tak, ale nie mogę ci teraz powiedzieć. Ktoś, kogo tam nigdy nie było, nie ma prawa wiedzieć o tym miejscu.
- A więc tam wejdę.
- Powrót nie będzie tak łatwy, jak ci się może wydawać. - rzekła dość ponuro.
Zawahałem się. Ale w gruncie rzeczy były wakacje. Nie musiałem się nigdzie spieszyć. Nic mnie nie trzymało.
- Wchodzę.
- Ja pierwsza. - rzekła Kasandra, po czym wyciągnęła z torby jakiś zwój i przyłożyła go do owego zaczarowanego drzewa. W podobny sposób jak dzień wstecz, między drzewami utworzyła się zielona, półprzezroczysta płachta energii. Kasandra po prostu na nią weszła - i po chwili zniknęła, przechodząc przez owe wrota, które również natychmiast rozpłynęły się w powietrzu. Zgodnie z postanowieniem, wbiłem nóż w dąb, portal pojawił się z powrotem. Sprawdziłem jeszcze, czy zdążę wejść po wyjęciu sztyletu - okazało się, że portal da mi dość czasu. Wkroczyłem więc w przejście, wyrywając nóż z drzewa. Chwilowo ogarnęło mnie światło i wylądowałem miękko na trawie.
- No, - rzekła Kasandra - to witamy w Eiranie.

Chodzi o jakieś roboty, cyborgi, miotacze... Coś na wzór tego, z czym mieliśmy do czynienia w MM.

Ostatnio wzięło mnie na takie marzenia
Byłoby, jak w HV, dwanaście umiejętności, na podobnej zasadzie co w HV, również skillwheel, lecz umiejętności podobne raczej do H4

Walka - decyduje o wytrzymałości i obrażeniach bohatera. Im wyższy poziom tym więcej HP i większe obrażenia
  Walka wręcz - zwiększa mnożnik obrażeń do walki wręcz, daje możliwość pierwszego ataku
  Walka dystansowa - daje możliwość walki na dystans, jeśli bohater ma jednocześnie umiejętność i artefakt dający tą możliwość, daje szanse na podwójny strzał (zwiększane z poziomem)
  Odporność - zwiększa odporność bohatera na ataki, a także daje 5% odporności na magię za każdy poziom bohatera

Taktyka - pozwala ustawiać własne jednostki na większym obszarze przed walką
  Atak - daje jednostkom premie do ataku
  Obrona - daje jednostkom premie do obrony
  Dowodzenie - zwiększa morale jednostek

Zwiad - zwiększa pole widzenia, pozwala określać ilość jednostek wroga
  Logistyka - zwiększa ilość punktów ruchu armii (armii, nie tylko bohatera. Bo ruch byłby liczony jak w IV)
  Ukrywanie się - pozwala bohaterowi pozostać niezauważonym (tylko bez armii)
  Nawigacja - zwiększa ilość pkt. ruchu na morzu

Szlachectwo - zwiększa populację w miastach gracza
  Zarządzanie - zwiększa dochód z kopalń i miast
  Oświecenie - zwiększa ilość PD, które otrzymuje bohater
  Dyplomacja - pozwala przekupywać wrogie jednostki

Szczęście - zwiększa szczęście bohatera i jego armii
  Pomysłowość - zwiększa ilość surowców zdobywanych przez bohatera na mapie (stosy surowców, skrzynie)
  Szczęście żołnierza - zwiększa szanse nt o, że jednostka lub bohater użyje specjalnego ataku (np. ogłuszenie)
  Odbicie - daje bohaterowi szanse na odbicie czaru

Machiny wojenne - zwiększa ilość HP i zadawane obrażenia machin wojennych, a także wszystkich jednostek "mechanicznych" (golemy)
  Artyleria - daje sterowanie nad balistą i dodatkowy jej strzał
  Balistyka - daje sterowanie nad katapultą i dodatkowy jej strzał. Wóz z amunicją zostaje naprawiony po bitwie.
  Pierwsza pomoc - daje sterowanie nad namiotem medyka i zwiększa jego inicjatywę (częściej leczy)

Magia zniszczenia - pozwala nauczyć się magii zniszczenia wyższego poziomu, zmniejsza koszt czarów tego typu
  Ogień - zwiększa skuteczność czarów ognia, daje działanie zapalające
  Lód - zwiększa skuteczność magii mrozu, daje działanie zamrażające
  Błyskawice - zwiększa skuteczność magii błyskawic, daje działanie ogłuszające

Magia światła - pozwala nauczyć się magii światła wyższego poziomu, zmniejsza koszt czarów tego typu
  Duchowość - zwiększa skuteczność błogosławieństw, czasem daje im dodatkowe działanie
  Święty szał - zwiększa inicjatywę jednostek
  Wskrzeszanie - zwiększa skuteczność zaklęć leczących, pozwala wskrzeszać swoje oddziały po walce

Magia mroku - pozwala nauczyć się magii mroku wyższego poziomu, zmniejsza koszt czarów tego typu
  Nekromancja - pozwala ożywiać nieumarłe oddziały po walce
  Demonologia - pozwala przywoływać oddziały demonów
  Klątwy - zwiększa skuteczność klątw, czasem daje im dodatkowe działanie

Magia natury - pozwala nauczyć się magii natury wyższego poziomu, zmniejsza koszt czarów tego typu
  Przywołanie - zwiększa skuteczność zaklęć przywołujących
  Pan roślin - zwiększa skuteczność czarów związanych z roślinami
  Medytacja - pozwala odzyskiwać manę

Magia ładu - pozwala nauczyć się magii ładu wyższego poziomu, zmniejsza koszt czarów tego typu
  Iluzje - zwiększa skuteczność magii umysłu
  Energia - pozwala jednorazowo zamienić część many na inicjatywę
  Urok - pozwala przejąć część jednostek przeciwnika

Talent magiczny - po każdym czarze przyspiesza następną turę
  Regeneracja many - pozwala regenerować manę podczas bitwy
  Tajemny trening - zmniejsza koszty czarów
  Wyssanie magii - za każdym razem, gdy wróg rzuca czar, bohater otrzymuje manę

Za jakiś czas może dam umiejętności specjalne różnych klas bohaterów.

Artria kształtem przypomina kwadrat, ma tylko kilka nieregularności. Jej mury są dość wysokie i dość grube by stojąc obok siebie na szerokości nawet cztery osoby miało dość miejsca by prowadzić ostrzał z łuku. Blanki, choć są lekko nadgryzione przez czas, wciąż spełniają swoją rolę, zaś rzadko ustawione wieżyczki stoją majestatycznie, dając świetną pozycję obronną.

Wieś, składająca się z mnóstwa pól, pastwisk i sadów, parunastu drewnianych domków i kilku rozrzuconych młynów. Przylega do południowego muru Artrii. Hortim dostarcza miastu jedzenie wszelkiego rodzaju,.

W tej niewielkiej, pokrytej strzechą chatce pod murami miasta pracuje garbarka Viria. Zawsze można kupić u niej świetne wyroby ze skóry lub sprzedać swoje zdobycze.

Srebrna wstęga to rzeka na południu od Artrii. Źródło ma w Górach Płomiennych, będących granicą Ranaar, zaś ujście w jednym z jezior lasu na zachodzie miasta.

Park jest miejscem spotkań ludzi w Artrii. Wiele osób miło spędza tu wiele czasu, wśród drzew i krzewów, słuchając śpiewu ptaków. Pośrodku parku znajduje się mała sadzawka.

Nieopodal miejskiego parku stoi marmurowa kopuła podparta siedmioma kolumnami zdobionymi metalami i kamieniami szlachetnymi. Każda z nich symbolizuje jednego ze smoczych bogów - Ashę, Urgasha, Elratha, Sylatha, Sylannę, Malassę i Arkathma. Pośrodku znajduje się mały ołtarzyk z postawioną na nim srebrną misą pełną wody, która rzekomo przyspiesza regenerację many i leczy choroby. Miasto to leży pomiędzy wieloma religiami, więc kapliczka dla tylko jednego boga nie przetrwałaby.