[Laxx]

Wszystko.

Bez przesady


Czymś się zatrułam Cały dzień mnie męczy żołądek :v

[Marbas Lucyferowicz]

 Pewnie poniemiecki żołąd xD

[J'Bergo]

J'Bergo potrzebuje pomocy z tymi przeklętymi zdrobnieniami w językach. Tłumacze internetowe są mało pomocne. Chodzi mi o "LISKA". Do tej pory widziałem, to tak:
Angielski - Foxy
Rosyjski - Лисек, tu niemal na pewno dobrze
Francuski - Le Petit Renard, jak wyżej
Niemiecki - Das Fuchschen, poczytałem o zdrobnieniach w niemieckim i zrobiłem, to według wzoru
I teraz taki problem: czytając tłumaczenia Vuk Dala, wyszło mi, że po angielsku i niemiecku może jest na francusko, tak: The little fox i der kleine Fuchs. Help, bo nie daje, to J'Bergo spokoju 

[Fenir]

Ciężko się tłumaczy zdrobnienia, tłumaczenia mogą być wierne albo piękne. Po prostu przeczytałeś tłumaczenia wierne - mały lis, czyli lisek.
Co ty z tym chcesz właściwie zrobić?

[J'Bergo]

Po angielsku chyba będzie faktycznie ten mały lis, ale po niemiecku zdrobnienie wydaje mi się poprawne, bo zrobiłem, to według wzoru, a później jeszcze skonsultowałem z trzydziestoletnią kuzynką, która ten język ma za brata i potwierdziła moją wersję fuchschen. J'Bergo chce się tego dowidzieć, tak mnie to nurtuje - bez wielkich filozofii, zaciekawiło i chwyciło   

[Laxx]

Hah. Mnie z kolei urzekło włoskie słowo "łasica" - la donnola <3

[J'Bergo]

Ok, wszystkie słowniki twierdzą, że foxy znaczy lisi (a także seksowny    ). Co do niemieckiego chyba zaufam kuzynce. No to little fox 

[Hadras]

@J'Bergo

Spójrz co takiego znalazłem:
http://en.bab.la/dictionary/polish-english/lisek

[J'Bergo]

No cholera, Hadras  ja już szczęśliwy, a tu hehe. Nie, po przeanalizowaniu tego stwierdziłem, że: vul, vulpecula to nazwy gwiazdozbioru liska po łacinie, który tłumaczy się jako little fox. Fox to zwyczajnie lis, a fox cub odnosi się do młodego lisa, mi chodziło raczej o zwykłe zdrobnienie. Tak, zostaje little fox, uff ulga 

[Laxx]

http://bezuzyteczna.pl/piekno-to-rzecz-wzgledna-179768

Panowie, każdy miewa chwile słabości

[Hunter]

[Laxx]

Kurcze...zapomniałam o tym, że kiedyś "tworzyłam"

Czyżby moja praca szła na jakiś konkurs literacki? Albo ktoś sobie drukuje i nad łóżeczkiem powiesi

[Fast]

Miśki, zagrałbym w jakiegoś dobrego rpga. Nie wiem czy zabierać się znowu za Neverwinter Nights 2, bo czuję, że spotkanie z tym ,,staro-szkolniakiem" mogłoby się obecnie źle skończyć. Dragon Age też mnie odstrasza. Przez te swoje trudne i nudne początki. Phew.

Przez ostatni rok, albo nawet dwa, wychodziło całkiem dużo gier rpg, w które miałem ochotę zagrać, ale im więcej czasu od ich premiery upływało i im mniejszy nacisk kładziono na marketing regularnie podsycający apetyt na dany tytuł, tym szanse na to, że coś trafiło w końcu na mój złom - drastycznie malały. No i w końcu teraz wyłapałem, że nie miałem w zasadzie czasu na żadnego z ostatnio wydawanych rpgów.

Czy ktoś mógłby mi doradzić/zachęcić do zagrania w jakieś coś? Wiem, że Feniu jest fanem Dark Souls II. Swoją drogą nawet w I na dobrą sprawę nie grałem, bo kilkugodzinny gameplay z doskoku to nie gra.

[Hadras]

Dragon Age też mnie odstrasza. Przez te swoje trudne i nudne początki. Phew.

Czy mógłbyś trochę rozwinąć o co Ci tutaj dokładnie chodzi?
Co prawda wszystkie początkowe ścieżki w tej grze są troszeczkę nudnawe i sztampowe, ale nie trwają zbyt długo. Na upartego można je przejść w jakieś 10-15 min., a później przechodzi się do głównej fabuły, która z grubsza niczym się nie różni. Jedyne różnice to nastawienie do twojej osoby poszczególnych osób i to jak jesteś traktowany w świecie, a to w tej grze ma średnie znaczenie. Fabuła jest tam dobra. Nie powiem, że jest świetna, ale przyjemnie się gra. Ma się dostęp do trybów taktycznych, które mogą znacząco ułatwić grę.

No chyba, że mówisz o DA II, wtedy sprawa jest już zupełnie inna...

[Fast]

Źle napisałem. Tj. napisałem dobrze, ale z kontekstu można było wyciągnąć błędne wnioski. Otóż Dragon Age'a ukończyłem dawno temu i się świetnie bawiłem. To był stary, dobry rpg, jak właśnie NWN 2. Fabuła była dobra (sztampowa, powielająca pewne wzorce, ale dobra), postacie też całkiem nieźle sklecone + sam gameplay również uważam za satysfakcjonujący.

Tym niemniej siadając ostatnio po raz kolejny do Dragona zdecydowanie się od tej gry odbiłem. Po przejściu 70% ,,początku" krasnoluda-szlachcica, odechciało mi się w to grać. Ogarnąłem, że znowu będę musiał się przebijać przez ten głupi las, walkę z ogrem, a potem znowu z kręgiem maginów i tak dalej...

Na dobrą sprawę to po jednokrotnym ukończeniu tej gry, jej ponowne przejście uważam imo za mało sensowne. Mógłbym sobie ,,poprzechadzać" wszystkie początki, ale nie widzę w tym zbytniej logiki. I tak sprowadzają się one do ,,finalnej" bitwy z ogrem + masakrą króla, a różnią detalami. Nie ma co się jarać przystawkami do właściwego dania, jakoby dobre nie były.

Teraz zagrałbym w coś w miarę dynamicznego albo nawiązującego do szerokorozumianych klasyków. Znając życie, najprędzej wrócę do Fallouta 3 (a tak się cieszyłem, gdy w sieci pojawiły się informacje odnośnie 4 części, szkoda że nieprawdziwe ).

No, ale przez rok/dwa nie wyszło nic ciekawego?

Póki co czekam na Lords of the Fallen i Wiedźmina 3. Czy znajdzie się jeszcze coś pod ten deseń?