[Joker]

Poemat o Karczmarzu
Tom V



Karczmarz stary,
Siedział pijany.
Wiatr lekko muskał jego czoło,
A mu było bardzo wesoło.
W ręku trzymał kufel pusty,
Bo to jego browar szósty.
Gdy tak w zasadzie leżał,
Jakiś żebrak go obejrzał,
Pogrzebał mu w kieszeniach,
W poszukiwaniu czegoś do jedzenia.
Nic nie znalazł więc się zraził,
Mrucząc pod nosem przekleństwa, Karczmarza obraził,
I poszedł w długą,
Wtem ni stąd, ni z owąd jakaś postać idzie drogą,
Ciemna jakaś i niemarawa,
Karczmarz myśli: "Ciężka sprawa,
Już do mnie śmierć zawitała."
Lecz gdy postać się zbliżyła,
Gestem ręki Naszemu pijakowi znacząco ubliżyła,
Po czym wypowiedziała jakieś zaklęcie i w powietrzu się rozmyła.
Ta postać to był Czarnoksiężnik,
Miał tom z czarami siermiężny.
A pijak go widocznie zraził,
I mag czym prędzej znikając sobie z nim poradził.


Morał podam wam na tacy,
Beznadzieja ci pijacy.
A Karczmarz choć pijany,
Prawda, umysł ma już stary,
Ale widział prawdziwe czary.
Więc gdy o tym usłyszycie,
Zapiszcie to na kartce, czy w zeszycie,
Bowiem ciężkie jest to życie,
Więc niektórzy pomagają sobie piciem!

[mateo]

supcio...,kiedy następny tom

[Johny_Szalony]

Rewelka hie hiee /happy/

[Cepek]

o fajne jedno z najlepszych