Fabuła kampanii Armageddon's Blade w Heroes III
♦ Opublikowany: 10.11.2010 o 20:12 ♦ Czytany: 22540 razy ♦ Opracowany przez: Hathostet
Heroes III : Fabuła Kampanii "Armageddon's Blade"
"Ostrze Armageddonu"
Scenariusz 1: „Szarża Katarzyny” (Katarzyna)
Nie doceniłam siły i determinacji mojego przeciwnika. Podczas wojen domowych mało uwagi poświęcałam Kreeganom. Teraz walczą z zapałem, jakiego się po nich nie spodziewałam ani ja, ani Roland. Wycofałam większość moich wojsk w granice Erathii. Między nami i Kreeganami leży teraz dolina Moss, jedna z najpiękniejszych w Erathii. Doskonała w sensie strategicznym. Jeśli tylko uda mi się ją utrzymać, będę w stanie zamknąć granicę. Wtedy zdecyduję, w jaki sposób powstrzymać króla Lucyfera, który pragnie zniszczyć nasz świat przy pomocy Ostrza Armagedonu.
Scenariusz 2: „Cienie z lasów” (Gelu)
Posłańcy poinformowali mnie, że królowa Katarzyna i Roland Żelazna Pięść wycofują się w kierunku granic Erathii. Władcy AvLee zdecydowali udawać, że nie wiedzą o wojnie, nie zabronili jednak poddanym postępować zgodnie z ich sumieniem. Pod komendą królowej będziemy prowadzić walkę podjazdową na granicach AvLee. Jedynymi naszymi sprzymierzeńcami są tutaj chłopi buntujący się przeciw Kreeganom. Jeśli zostaniemy pochwyceni, Erathia i AvLee wyprą się nas. Poza tym…to zadanie nie różni się od poprzedniego.
Scenariusz 3: „Szukając Armagedonu” (Xeron)
Moja misja jest święta, powierzył mi ją sam król. Przemierzyłem cały kontynent poszukując reliktów, których pożąda. Lecz gdy wydawało się, że jestem już bliski sukcesu, tajemniczy bohaterowie zagarnęli cel mych poszukiwań. Ścigam ich od wielu miesięcy, teraz nie mają już dokąd uciekać. Oddadzą mi ten relikt lub swoje życie…albo jedno i drugie.
Scenariusz 4: „Siewca rozpaczy” (Xeron)
Mój król zamierza stworzyć Ostrze Armagedonu. Jeśli mu się to uda, pogrąży cały świat w chaosie i ogniu. Mam już elementy potrzebne do jego stworzenia, ale tylko legendarny miecznik Khazandar potrafi się nimi posłużyć. Bohaterowie ponownie stanęli na mej drodze. Jak na ironię, by mnie pochwycić otoczyli siedzibę Khazandara. Ale nie zabili go…co ja bym uczynił na ich miejscu. To dowodzi, że nie są godnymi mnie przeciwnikami, nie przeszkodzą w mej misji.
Scenariusz 5: „Powrót króla” (Roland)
Bohaterowie przybyli z wrót żywiołów mówią, że przysłali ich do nas sami bogowie żywiołów, byśmy wspólnie zniszczyli Lucyfera Kreegana oraz powstrzymali jego śmiercionośne aspiracje. Katarzyna zaufała im. Ja nie jestem tak łatwowierny. Ale ponieważ nie mamy wyboru, muszę ich zaakceptować. Jeśli mają być naszymi sprzymierzeńcami, będą mogli dowieść swej szczerości w bitwie… pod moją komendą.
Scenariusz 6: „Nóż w plecy” (Gelu)
W czasie wojny docierające do nas informacje są zwykle skąpe i niedokładne. Właśnie mi powiedziano, że siły żywiołów, które spotkaliśmy, przyłączyły się do królowej Katarzyny, by wspólnie walczyć przeciw królowi Lucyferowi Kreeganowi. Dostałem rozkazy, by udać się w głąb Eofolu, daleko poza główne siły Kreegan, które Katarzyna zatrzymała na granicy. Tam mam odciąć im wszelkie drogi ucieczki. Modlę się, by to nie była pułapka.
Scenariusz 7: „Zabić bohatera” (Katarzyna)
Po zniszczeniu większej części sił Kreeganów, książęta Erathii wycofali swe wojska, nie widząc powodów dalszego udziału w tej wojnie. Oni nic nie rozumieją. To jest krytyczny moment. By kontynuować wojnę, zrezygnowałam z korony Erathii. Ja, Roland i siły żywiołów będziemy przeć na stolicę Eofolu. Ale między nami a demonicznym królem stoi bohater, Xeron. Krążą pogłoski, iż właśnie on dzierży Ostrze Armagedonu. Musimy zwyciężyć dla dobra Erathii i bezpieczeństwa całego świata.
Scenariusz 8: „Na krawędzi zapomnienia” (Katarzyna)
Ostrze Armagedonu nie jest już zagrożeniem. Jednak król Lucyfer Kreegan nadal zasiada na tronie Eofolu. Zgromadził wokół siebie niedobitki kreegańskich klanów, zdecydowane bronić jego sprawy. Szpiedzy z Erathii dali nam znać, że demoniczny król poprosił o pomoc panów podziemi z Nighonu. Nie możemy tego potwierdzić. Lecz jeśli to prawda, nie wolno dopuścić, by Lucyfer otrzymał pomoc. Musimy pozbawić go tronu. Czasu jest mało, lecz teraz to my mamy Ostrze Armagedonu. Chyba nadeszła chwila, by Armagedon zawitał do samych piekieł.
Finałowa mowa Katarzyny:
Lucyfer Kreegan nie żyje. Nieliczne ocalałe kreegańskie klany ukryły się. Niemal wszystkie wrota żywiołów zniknęły. Jestem pewna, że zobaczymy je ponownie…jeśli zajdzie taka potrzeba. Ja i Roland udajemy się do Enroth, gdzie znów ujrzę mego syna. Ostrze Armagedonu pozostawiam w rękach Gelu. Po zwycięstwie on i jego partyzancka armia ponownie zaszyli się w puszczach i lasach. Nie wiem, czy zamierza zniszczyć tę broń czy też zachować ją dla siebie. Jestem pewna, że niebawem się przekonamy.
Opracowała: Hathostet
"Smocza Krew"
Scenariusz 1: „Zgnieć Słabeuszy” (Mutare)
Orwald. Imię to napawa mnie odrazą. Ten starzec włada bogatymi prowincjami Nighonu, które przejął po znamienitym ojcu. Zmarnotrawił swój czas, nie uczynił nic, by zapisać się w pamięci potomnych. Zbyt długo już stałam w cieniu, u granic jego włości. Jego ziemie będą moje.
Scenariusz 2: „Walka z padlinożercami” (Mutare)
Orwald zaginął. Nic dziwnego, że obrońcy poddali się tak szybko. Wygląda na to, iż strawił swój żywot i majątek ojca na poszukiwaniu osławionej Fiolki z krwią smoka. Mówi się, że przechowywana w niej krew Ojca Smoków przeistoczy każdego, kto się jej napije, w prawdziwego smoka. A więc Orwald nie jest tak głupi, za jakiego go uważałam. Jednak jest stary. Odnajdę i jego i Fiolkę. Najpierw jednak muszę się pozbyć młodych pretendentów, którzy usłyszawszy o obaleniu władcy, zapragnęli zająć jego miejsce.
Scenariusz 3: „Krew Ojca Smoków” (Mutare)
Odnalazłam Orwalda. Chociaż jest już blisko celu, jego ociężałość umysłowa i nieudolność dają mi szanse na zwycięstwo w tym wyścigu. Jednak poza Orwaldem, jest jeszcze do rozwiązania problem samej Fiolki. Jeśli dotrę do niej pierwsza, na pewno spotkam strażników…smoczych strażników.
Scenariusz 4: „Pragnienie krwi” (Mutare)
Udało mi się. Teraz Orwald i jego pachołkowie próbują mnie zabić i wypić mą krew. Wierzą, że zmieni ich to tak, jak mnie zmieniła zawartość Fiolki. Ale nigdy nie napiją się mej krwi. To JA wypiję ich krew…
Finałowa mowa Mutare:
Orwald nie żyje. Jego pachołkowie są martwi. Ich włości i bogactwa należą do mnie. Niebawem cały Nighon będzie mój.
Opracowała: Hathostet
"Pogromca Smoków"
Scenariusz 1: „Kryształowe smoki” (Dracon)
Matka zakończyła już przygotowania do mego ostatniego testu. Smoczy golem powstał z najczystszego kryształu, potajemnie wykradzionego z jaskiń Krewlod. Konstrukcja tego stworzenia wymagała niezwykłych magicznych umiejętności. Ale zniszczenie go…to jeszcze większe wyzwanie. Jednak słyszałem, że największym wyzwaniem dla pogromcy smoków jest pokonanie rzadkiego i potężnego błękitnego smoka.
Scenariusz 2: „Rdzawe smoki” (Dracon)
Rdzawe smoki rozpanoszyły się w okolicach kopalń, niedaleko miasta Ochre. Te rzadkie bestie przegoniły chłopów i buszują teraz w ich obejściach. Jako bohater, winienem zrobić to dla miasta, jednak będę walczyć z nimi przede wszystkim po to, by podnieść swe umiejętności. Tam, gdzie są rdzawe smoki, może pojawić się też błękitny.
Scenariusz 3: „Czarodziejskie smoki” (Dracon)
Nigdy nie widziałem czarodziejskich smoków. Niewiele też wiadomo o tych kłopotliwych stworzeniach. A to, co wiadomo, ma swe źródło raczej w baśniach, a nie w wiedzy czy magii. Niektórzy mówią, że są niewidzialne. Inni, że mogą rzucać zaklęcia. Jeszcze inni, że mają tylko metr wysokości. Mówi się też, że są one giermkami samego błękitnego. Nie wiem, czego oczekiwać ani na jakie próby zostaną wystawione moje umiejętności. Ale im więcej zyskam doświadczenia, tym lepiej będę przygotowany na spotkanie z błękitnym…
Scenariusz 4: „Błękitne smoki” (Dracon)
Odnalazłem gniazdo błękitnego smoka. Tutaj dokona się moje przeznaczenie. Błękitne smoki nie gniazdują zbyt długo, za to przewodzą wielkim stadom różnobarwnych smoków. Wyzwanie jest olbrzymie, ale jestem gotów.
Finałowa mowa Dracona:
Zwycięstwo nie cieszy mnie. Nie wiem czemu. Dokonałem czynów, o których marzą najlepsi. W głębi duszy łudziłem się, że pokonanie tej bestii wyzwoli we mnie zadowolenie i dumę. Myliłem się. Popadam w coraz większe rozczarowania, lękam się, co będzie dalej.
Opracowała: Hathostet
"Festiwal Życia"
Scenariusz 1: „Ostry Pazur” (Kilgor)
U boku mego ojca zabiłem niegdyś behemota. Nie był to jednak Wszechwieczny Behemot. By sięgnąć po tron, muszę pokonać jedną z tych siejących strach bestii. Cieszę się już na to spotkanie. Gdy pokonam jednego, będę wiedział jak postępować z innymi. Dzięki ich pomocy moja krwawa droga do tronu zostanie uwieńczona sukcesem.
Scenariusz 2: „Obłaskawienie nieoswojonego” (Kilgor)
Oswoiłem największą bestię. Teraz muszę okiełznać pozostałe potwory tej ziemi. Każda kolejna rzeź podsyca mą moc i żądzę krwi. Zasiądę na tronie Krewlod. Żaden człek ni bestia nie stanie na mej drodze.
Scenariusz 3: „Wojna klanów” (Kilgor)
Podczas Festiwalu Życia ci, co popełnią błąd, giną z ręki przeciwnika, a jeśli zostaną pojmani – sami muszą odebrać sobie życie. Będę pełen łaski dla mych wrogów. Nie będę brał jeńców.
Scenariusz 4: „Zdobyć tron” (Kilgor)
Król Boguras cieszy się wielkim szacunkiem. Wielu uważa nawet, że jest największym z władców Krewlodu. Nie znam go osobiście, a jego osiągnięcia nie robią na mnie wrażenia. Tylko w jeden sposób mógłby zdobyć mój szacunek – stając na moim grobie.
Finałowa mowa Kilgora:
Skąpałem siebie i tę krainę we krwi mych wrogów. I zasiadłem na tronie Krewlodu. Oto zaczyna się me panowanie. Jestem królem.
Opracowała: Hathostet
"Igranie z Ogniem"
Scenariusz 1: „Wsie i Farmy” (Adrienne)
Podróżując z Erathii do mej ojczyzny, Tatalii, mijałam wiele miast. I nie spotkałam żywej duszy. Dookoła czuć jedynie odrażający odór śmierci. Obawiam się, iż nekromanta zwołuje w okolicy swoją armię. „KIM JEST…” nie widomo. „DLACZEGO…” nie wiadomo.
Scenariusz 2: „Pochód martwiaków” (Adrienne)
Wraz z zakończeniem wojny domowej, zniknęli też wyznawcy nekromanckiego kultu Lorda Haarta. Jednak wygląda na to, że jakoś udało im się przetrwać, a teraz wskrzesili swojego mentora. Lord Haart maszeruje przez ziemie Tatalii, jako martwy rycerz. Jeśli mam kontynuować polowanie na tego nieżywego wojownika, będę potrzebowała pomocy. Mam nadzieję, że moi ziomkowie będą dość roztropni i nie ulękną się mej magii ognia.
Scenariusz 3: „Spalenie Tatalii” (Adrienne)
Nie wiem, ile ze swego życia pamiętają umarli. Lecz nawet, jeśli Lord Haart pamiętał Tatalię, nie przydało mu się to na nic. Zwiadowcy donoszą, że martwy rycerz zwrócił się ku północnemu zachodowi i podąża wzdłuż wybrzeża. W ten sposób sam zamknął się w pułapce. Niestety morale armii są niskie. Moi ludzie nie mogą ścierpieć czarodziejki w roli wodza! Na szczęście jeszcze większym wstrętem napawa ich perspektywa przeistoczenia się w nieumarłych.
Finałowa mowa Adrienne:
Gdy jutro się zbudzę, ten koszmar będzie skończony zarówno dla mnie, jak i dla Tatalii i jej ludu. Nie wiem, czy pochowałam bohatera…czy łotrzyka. Podczas mych podróży słyszałam wiele opowieści, których bohaterem był Lord Haart, jego szaleńcza brawura i ostateczny upadek. Układając głowę na poduszce, zastanawiam się, jak będą kiedyś mówić o mnie…wiedźma ognia w krainie wody i ziemi…czy bohaterka, która ocaliła swój kraj.
Opracowała: Hathostet
"Nieroztropny Kaprys"
Scenariusz 1: „Zagubiony na morzu” (Christian)
Pragnąłem jedynie odpoczynku. Ale wystarczył jeden huragan i oto znalazłem się na tej wyspie, wśród odrażających, cuchnących tubylców. Miał racje mój ojciec mówiąc, że powinienem zająć się produkcją perfum, gdy opowiadałem mu swe sny. Być może trening wojskowy pomoże mi wydostać się z tego przeklętego, piaszczystego więzienia.
Scenariusz 2: „Ich część umowy” (Christian)
Słowo honoru…te dzikusy znają się tylko na dwóch rzeczach: wzniecaniu wojen i porzucaniu towarzyszy. Wydaje się, że tubylcy, których właśnie pokonałem, chcą się mnie pozbyć z wyspy równie mocno, jak ja pragnę stąd uciec. Jest tylko jeden warunek. Muszę ucywilizować ziemie, które właśnie podbiłem. Fuuu…co za smród.
Scenariusz 3: „Wśród piratów” (Christian)
Nie wiem, czy to zrządzenie opatrzności, kiepski żart czy zwykła nieuprzejmość, ale moi „dzicy” przyjaciele jakoby „zapomnieli” jednego z najważniejszych instrumentów nawigacyjnych. Po wielu dniach i nocach tułaczki zostaliśmy wybawieni…przed nami pojawiła się mała wysepka…pełna piratów. Oni też chyba nie są w stanie pojąć, do czego służą perfumy.
Scenariusz 4: „Śpiesz się i czekaj” (Christian)
Jeśli ktoś zapytałby mnie, wobec kogo jestem lojalny, bez wahania odpowiedziałbym, że wobec każdego, kto zabierze mnie do domu. Więc gdy dowiedziałem się o położonym niedaleko stąd posterunku Erathii, od razu pomyślałem – tamtędy wiedzie moja droga ku wolności. W środku nocy zostawiłem tych brudasów i rankiem dotarłem do posterunku. Skąd miałem wiedzieć, że jest on kolejnym celem ataku moich byłych przyjaciół, piratów…
Finałowa mowa Christiana:
Co za szczęście. Udało mi się dostać na statek Królowej Katarzyny, udającej się do Erathii na pogrzeb ojca. Powiedziano mi, iż krajobraz Erathii jest przepiękny. Jaki by nie był, najważniejsze, że w końcu uwolniłem się od tych ciągłych walk. Może tam uda mi się w końcu odpocząć. Nie mogę się już doczekać.
Opracowała: Hathostet
|